HomeNieuwsColumnHaagse vrienden

Haagse vrienden

kurhausscheveningen

Meander is plotseling even weg.  Als goede buurman pas ik een paar dagen op zijn huis. Net toen ik daar de post opruimde en de bloemetjes water gaf ging de telefoon. De redactie van de Stadspartij aan de lijn. Die wilde weten waar de column van Meander bleef.
Mijn uitleg dat deze, naar mijn stellige indruk, voor een geheime missie is weggeroepen werd met enige verbazing ontvangen. ‘Hij informeert ons altijd als hij weg is, juist als er een beetje geheimzinnigheid achter zit’, zo klonk het aan de andere kant van de telefoon. Nu dus een keer niet, reageerde ik laconiek. Ik denk dat ik overigens wel weet waar hij zit.

Er werd niets terug gezegd, maar ik voelde door de telefoon de vraag: waar dan? Hij is volgens mij ingehuurd door enige oude vrienden die nu in Den Haag huishouden. Ze zitten daar nogal omhoog met het huishoudboekje van hun onderneming en sommigen herinnerden zich zijn creatieve geest. Anderen lieten zelfs merken daar niet zo lang gelden nog gebruik van te hebben gemaakt. Voordat ze naar Den Haag verkasten uiteraard, dit voor alle duidelijkheid.
Zijn oude vrienden en hun nieuwe vrienden zitten daar in het Haagse vreselijk in hun maag met de situatie en hun imago. Iedereen die ze kent begint zich aan hen te ergeren. Alles wat ze ondernemen om hun zaakje beter te laten draaien mislukt.
In hun wanhoop hebben ze nu zelfs de vakbeweging en concurrerende ondernemers te hulp geroepen om het verzonnen herstelprogramma voor de onderneming levensvatbaar en aanvaardbaar te maken.
Voor die adviserende partijen bleek dat niet zo moeilijk ze gooiden gewoon de liggende plannen in de vuilnisbak. Dat had je natuurlijk van tevoren kunnen voorspellen. Ik denk dat de vrienden het ook wel wisten, want die herstelverhaaltjes leken nergens op. Zo zou ik ze ook geschreven hebben als het de bedoeling was ze alleen maar als een vorm van bezighouderij en afleidingsmanoeuvre te laten dienen. Als dat dus ook de bedoeling was dan werkte het dus.

Misschien ook een goede gelegenheid om ‘Gods zegen’ er weer eens over af te roepen, zoals vroeger heel gebruikelijk was en lange tijd ook werkte. Dat verdoofd en brengt nog meer mensen in een roes dan een wisseling van een staatshoofd. Dat gratis advies gaf ik Meander toen ik hem van de week even aan de telefoon had. Hij praatte me met enige terughoudendheid maar wel hilarisch bij over wat een Augiasstal hij had aangetroffen.

De vrienden hebben ondertussen in een euforistische stemming laten weten te hebben besloten zoals geadviseerd, maar nu slaat bij de outsiders toch de twijfel toe. Vooral bij de achterban van de nieuwe vrienden worden van rechts en nog rechtser ineens harde noten gekraakt. Die snappen dat slinkse spel natuurlijk niet. Humor is daar nooit een sterk punt geweest.
Men wil daar toch de oude plannen weer op tafel hebben. Gewaarschuwd wordt al dat als ‘Gods zegen’ niet helpt er dan de knoet over gaat. Ik hoorde van Meander in dat verband de naam ‘Zoolstra’ en het woordje ‘halve’ vallen maar het kan zijn dat ik dat verkeerd hoorde. Misschien kunnen jullie als redactie er wat mee?

Ik moet zeggen dat ik hier de hand van Meander al in ontdek. Die werkt graag met naïevelingen en katvangers, liefst verzameld in één persoon, in het bijzonder om de verwarring nog een beetje groter te maken. Liefst zijn het ook figuren die zelf niet eens weten dat ze als kop van Jut worden gebruikt.

Meander heeft voor hij vertrok wel bedongen dat zijn vrouw mee mocht en samen zijn ze nu naar Den Haag. Een eerste klas hotel aan het strand in Scheveningen, daar verblijven ze naar ik meen. Mevrouw Meander winkelt graag in het Haagse. Meander bedong daarom, en hij kreeg het ook voor elkaar, winkelgeld voor haar. Zelf rekent hij zijn toptarief als adviseur.
Jullie zullen begrijpen dat hij handenwrijvend, maar wel overhaast vertrok. Ondernemen waarbij het geld rolt, liefst zijn kant op, dat kun je wel aan hem overlaten.
In de wetenschap dat ik hem de vorige keer ook uit de brand hielp, maakte hij zich om die column helemaal geen zorgen. Ik liep er toevallig net over na te denken toen jullie belden.

Column artikelen