Een stilte, een zonnig moment, alle buren zijn op vakantie. Ik houd het op staycation. Staycation: het is een samenvoeging van ‘stay’ en ‘vacation’ en staat voor thuisblijfvakantie. Soms even weg naar een museum of bezienswaardigheid. Heerlijk, rust en geen vakantiestress, geen filedruk, geen enge beestjes in het eten, enfin noem maar op.
Ik sta in de tuin wat te rommelen, plotseling een veeg tegen het hoofd en een windvlaag.
Als ik opkijk kan ik mijn ogen niet geloven: “Oeroeboeroe je bent terug”, roep ik uit.
“Hallo beste vriend. Overigens heet ik niet langer Ohoeboeroe of wat jij er ook van maakt. Vanwege mogelijke oorspronkelijke aanspraken op die naam of zoiets wereldlijks, hebben de Roemenen me ge-herdoopt in Ohoebruno.
Op zijn Latijns staat dat in plaats van Ohoe Bubo bubo , maar zo’n naam lijkt natuurlijk negens op. Ja mon ami, ik spreek door al dat rondvliegen mijn talen. En het Roemeens is in verre verwant met Latijn.
Nadat men mij in 2015 in Purmerend in hechtenis nam vanwege ‘vermeende overvallen’ met letsel, ben ik via Artis begin dit jaar gedwongen naar Roemenië getransfereerd. Daar woont een laat vorige eeuw vrijgelaten volkje met een bloedhekel aan gevangenschap. Mijn huisvesting staat dan ook permanent open en ik vlieg er vrij rond. Dat ik daarbij mensen als landingsplaats moet ontzien is me inmiddels wel duidelijk.
Ik moet wel kwijt dat die Purmerendse vangstbaas -wethouder Heggers- me een paar keer in mijn gevangenschap heeft bezocht, en vriendelijke woordjes sprak”.
“Mario Hegger, met de nadruk zonder ‘s’ aan het slot”, verbeter ik Ohoebruno.
“Wat jij wil beste Meander, mijnheer Mario dan maar als ik hem bedoel. Een lange vrije vliegtocht was het vanaf het Roemeense. Maar wel zeer leerzaam en het werd nog gevaarlijk ook.
In een paar jaar is het landschap zwaar veranderd merkte ik. In Duitsland begon de ellende pas goed, overal van die molens met slaande wieken en zwarte spiegelvelden op de grond.
Op plaatsen waar ik gewend was een muisje te verschalken trof ik naast de spiegels diep uitgegraven verzinksels in het land aan. Met grote machines worden en zijn er hele dorpen weggegraven. Ik raakte er helemaal confuus van.
De grens overschrijdend naar Nederland maakte het er niet echt beter op. Bossen blijken grote kale plekken te vertonen, van autochtone uilen begreep ik dat dit wordt aangeduid met landschapsherstel. Bosbeheerders kappen bomen om van een bos met bomen naar heide en zandverstuivingen terug te keren. Van de 21 eeuw terug naar de woeste gronden van voor de Middeleeuwen. Wat een droevigheid betekent dit voor de huidige flora en fauna. Voornamelijk en wel zo tamelijk om erbij te noemen trof ik in voormalige rustgebieden wieken en zonnespiegels en onrustbarende kale plekken in het bos. Zelfs luisterrijke plassen worden niet gespaard van zwarte spiegels.
Beste vriend wat is er aan de hand, zijn de mensen op hol geslagen?”
“Ohoebruno, ik begrijp ook niet wat mijn soortgenoten bezield. Het heeft er alle schijn van dat het zenuwachtige reacties zijn met betrekking tot berichten over: luchtvervuiling, duurzaam energiegebruik en eindigheid van fossiele brandstoffen en niet in het minst het gerommel in de grond met schade in Groningen.
Wat jij nu ziet wordt politiek gestuurd met subsidies met als doel de genoemde problemen door de vraag naar vervuilende en oprakende energiebronnen kwijt te raken. Ik heb sterke twijfels over of het doel met deze middelen wordt bereikt. Maar weet je wat, nu je hier toch bent kijk als onbevangen toerist maar eens met al je uilenwijsheid rond en laat me je bevindingen weten. Maar verras daarbij geen mensen met een plotselinge duikvlucht, voordat je het weet zit mijnheer Mario of eigenlijk zijn opvolger mijnheer Paul achter je aan.”
Na een korte tijd peinzend te hebben gekeken kwamen de verlossende woorden.“Wel Meander dat is een goed plan, dat ga ik doen. Je hoort van mij”.
En met die woorden zocht Ohoebruno het zwerk op en zweefde weg in de schittering van de zonnepanelen op de daken.
foto Meander
Alle vertellingen
Ohoebruno en de woeste gronden.
Ohoebruno spreekt met Salomon Corvus over de aarde.
Ohoebruno over klimaat, fossiele brandstoffen en energieopwekking.
Ohoebruno neemt zijn vriend Marcel Meeuw mee.
Emoties bij Ohoebruno en Louise Wielewaal over biomassacentrales.
Ohoebruno is klaar met zijn onderzoek naar de klimaatperikelen.