Gebrom en gekrijs afgewisseld met gewapper van vleugels. Ik schrik op van het geluid en ontdek een landende Ohoebruno met een meeuw in zijn zog op het dak van mijn schuur. Snel kijk ik de meeuw in zijn kraaloogjes zodat hij de middagsnack niet van mijn bord durft te stelen. Als tegenreactie op mijn starende blik zet de meeuw een bril op.
“Ha Meander, daar zijn we, zoals je ziet heb ik Marcel Meeuw meegenomen. Op weg hier naar toe zijn we vrienden geworden ook al zijn we het niet altijd met elkaar eens wat ‘de staat van het klimaat’ betreft.‘
Het beste is dat je Marcel zijn verhaal maar laat afsteken en er over nadenkt. Marcel het woord is aan jou!
Marcel Meeuw steekt van wal
Marcel neemt niet eens de tijd om me te begroeten en gaat erop los.
“Jullie weten, wij meeuwen worden dikwijls in één adem genoemd met consultants en adviseurs: ‘Het zijn net meeuwen, ze vliegen je hut binnen, maken een hoop herrie, schijten alles onder en taaien ’m vervolgens weer af.’
Wij meeuwen weten inderdaad net als de adviseurs wel waar je je kostje het beste haalt.
Vroeger leefden wij meeuwen hoofdzakelijk in kolonies in de duinen. Sinds de vos daarnaar in grote getalen is opgerukt kunnen we er niet meer veilig broeden. Lang zoeken naar een alternatieve leefplek hoefden we niet. De stad levert veel wegwerp voedsel en het broeden op daken is veilig. En zolang de mensen hun mensenwerk zo blijven doen is dat zo. ‘We maken herrie, vreten van alles wat de mens achteloos wegwerpt en schijten de boel onder. En voorlopig ziet het er niet naar uit dat we weg zullen gaan.’
Maar genoeg over ons meeuwen. Jullie vragen mij terecht naar een oordeel over jullie middeltjes tegen opwarming van de aarde. Heel verstandige vraag, wij meeuwen zijn zeer intelligent, al zeg ik het zelf. Wij meeuwen hebben weinig last van de opwarming van de aarde, permanent en optimaal aanpassen is voor ons de overlevingsstrategie. Verstand, durf, daadkracht, creativiteit en vindingrijkheid, dat zijn onze vijf sterktes. Daar kunnen mensen nog wat van opsteken, zeker daar wat het de opwarming van de aarde betreft.
Windmolens, zonnepanelen en biomassa
Neem nu die windmolens, vogelmoordenaars noemen we ze. Er sneuvelt ook menige vleermuis in de wieken, maar met die engerds hebben wij meeuwen niet zoveel.
De windmolens die op zee staan moeten worden onderheid. Dat heien daar kunnen onze vriendjes de bruinvissen niet tegen. Ze worden doof en kunnen niet verder leven. Jammer hé voor al die beesten.
De windmolens leveren bovendien wat energie betreft ten opzicht van gas en steenkool weinig energie. Dat betekent dat je zeer veel ruimte nodig hebt -kom ik op terug- om net zoveel windmolens neer te zetten dat je hetzelfde resultaat krijgt.
Windmolens gaan zo’n 20 jaar mee, daarna worden ze onveilig en/of leveren ze steeds minder. De masten zijn recyclebaar, de wieken niet. Die zijn van een speciale kunststof en komen op de ‘vuilnisbelt’. Het gaat in Nederland om enkele honderden per jaar. Dus dat wordt stapelen. In Duitsland is er al een milieuprobleem door aan het ontstaan. Maar dit terzijde.
Tja, en dan die zonne-energie. Die doet het qua energieopbrengst beter dan windenergie. Maar ook het plaatsen van zonnepanelen vergt veel meer ruimtegebruik – kom ik ook later op terug- dan energiecentrales die op gas of steenkool draaien.
De windmolen is wat verbeter mogelijkheden betreft vrijwel uitontwikkeld. In zonne-cellen zit nog wel vooruitgang. De efficiëntie daarvan is in enkele tientallen jaren gestegen van 10 naar 20 procent.
Goede zonnepanelen kunnen wel 25 jaar mee. Daarna wordt het ook afval die op de ‘vuilnisbelt’ terecht komt. In Japan is becijferd dat in 2040 dit een afvalberg van 800.000 ton zal zijn.
Ik had het al over het ruimtegebruik van windmolens en zonnepanelen. De Tsjechische wetenschapper Vaclav Smil becijferde dat de benodigde ruimte er niet is. Dat wordt dus verder polderen -de zee op- om voldoende land te creëren.
Wind en zonne-energie is afhankelijk van de beschikbaarheid van wind en zon. Dat aanbod is er niet altijd, andere keren is er teveel. De opslagmogelijkheden van het teveel aan beschikbare opgewekte elektriciteit is vooralsnog volstrekt onvoldoende. Dat betekent dat er altijd een opvang moet zijn voor de periodes dat er door zon en wind geen of onvoldoende energie wordt geleverd. Die opvang zal door een fossiel gestookte energiecentrale moeten worden geleverd. Wil je dat CO2 arm doen dan is alleen de kernenergiecentrale een optie. Als het opwekken van elektriciteit door kernenergie niet zo emotioneel geladen zou zijn dan zou dit overigens windmolens en zonnepanelen geheel overbodig kunnen maken, maar ook dit terzijde.
Kortom windmolens en zonnepanelen en de massale toepassing ervan zal de kwetsbare natuur juist aantasten en leveren niet voldoende energie.
Aardgas na kernenergie nu de schoonste oplossing
De fossiele brandstof die vervolgens het minst CO2 uitstoot is aardgas. Daar hebben jullie Nederlanders sinds de massale invoering daarvan in 1962 goed van geprofiteerd. En er is nog zat. Gas is schoon en er zijn nog enorme voorraden van. De infrastructuur in jullie landje is perfect. De lucht is er merkbaar veel schoner door geworden.
Precies wat jullie Duitse en Belgische buren nu ook gaan doen. Jullie hebben de oplossing dus al. In ieder geval voor de periode dat je op zoek gaat naar of verdere ontwikkeling van andere technologische oplossingen.
Aardgas oplossing voor de buren, hier tot probleem gebombardeerd
In het buitenland is gas dus een oplossing en bij jullie is het op stel en sprong tot een probleem gebombardeerd. Van zegen naar vloek, in een vloek en een zucht besloten. Om veiligheidsredenen ingenieus verknoopt met de opwarminsproblematiek moet het Groningse gas terug naar nul. Ineens moet Nederland helemaal van het gas af. Een morele koorts maakt jullie thans blind voor de werkelijkheid.
Onbegrijpelijk voor ons meeuwen dat taboe op aardgas. Tja, en wat is het alternatief. Volgens mij rommelen julie maar wat aan zonder enig benul te hebben van wat dat kost.
Gevolg, meer CO2 uitstotende steenkolencentrales, al dan niet bijgestookt met hout en fors gesubsidieerd. Schonere aardgascentrales worden om bedrijfseconomische redenen stilgezet.
Centrales voor stadsverwarming worden in plaats van aardgas gestookt op hout (gesubsidieerd) en zijn zo een nog grotere klimaatkiller dan gestookt op steenkool.
Het gebruik van sterk vervuilende biomassa wordt door Louise Wielewaal gehekeld en zij kan jullie precies vertellen hoe dit met opzichtige domheid wordt verkocht als CO2 neutraal. Dus vraag haar maar zelf naar dit explosieve verhaal.
Bijna vergeten, emissierechten
Ik vergat nog de schimmig handel met emissierechten. Sinds 2005 hebben Europese landen en bedrijven die veel uitstoten te maken met emissierechten. Een land of bedrijf krijgt een bepaalde hoeveelheid emissies, bijvoorbeeld CO2 emissies, die ze in een periode mogen uitstoten. Blijven ze onder dit aantal, dan mogen ze de overgebleven emissies op de markt verkopen. Stoten ze juist meer uit dan de emissierechten die ze hebben, dan moeten ze bijkopen. Zo ontstaat een ‘beurshandel’, waarbij het totaal aantal emissiesrechten gelijk blijft.
Het komt erop neer dat CO2 mag worden uitgestoot als je er maar voor betaalt.
Het zou een spel van vraag en aanbod moeten zijn. Des te vervuilender des te meer kosten je de emissierechten. Recent komt daar (hopelijk) enige beweging in.
Zo héhé, dat waren meer woorden dan ik dacht nodig te hebben. Kom Ohoebruno ik breng je naar Louise Wielewaal. Naar haar verhaal over biomassa zullen jij en Meander wel nieuwsgierig zijn. Voor mij daarna ook tijd om weer eens wat op een vuilnisbelt wat te eten te zoeken.”
En voordat ik iets kon zeggen vlogen de vogels oostwaarts.
Tekening Van Wankeren
Alle vertellingen
Ohoebruno en de woeste gronden.
Ohoebruno ontmoet Salomon Corvus.
Ohoebruno over klimaat, fossiele brandstoffen en energieopwekking.
Ohoebruno neemt zijn vriend Marcel Meeuw mee.
Emoties bij Ohoebruno en Louise Wielewaal over biomassacentrales.
Ohoebruno is klaar met zijn onderzoek naar de klimaatperikelen.