Verschillende berichten de afgelopen week die tot nadenken stemmen. Eerst was er het bericht dat uit onderzoek is gebleken dat wetenschapper Diederik Stapel minstens de helft van de resultaten van zijn wetenschappelijke onderzoeken bij elkaar heeft verzonnen. Diederik Stapel heeft daarvoor eerder 2,2 miljoen euro aan subsidie gekregen van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). De helft van dat bedrag blijkt dus nu al weggegooid geld te zijn geweest.
Bij het beraad over extra bezuinigingen in het Catshuis liep plotseling één van de onderhandelaars boos weg. Vrijwel direct startte de media een nieuwscampagne die speculeerde op een kabinetscrisis. Ik wedde met linkse een rechtse mensen dat het allemaal show was en dat de volgende dag de zaak opgelost zou zijn. Ik hoorde namelijk teveel, met name uit CDA-kringen, de kreet dat in het landsbelang geen kabinetscrisis zou mogen plaatsvinden.
Natuurlijk was toen al (volgens mij intern) bekend dat er 1 miljard euro bezuinigd zou worden op ontwikkelingshulp. Maar het CDA had een ultieme reden nodig om daarmee weg te kunnen komen. Dus werd de blonde tovenaar uit Venlo ingezet. Die deed net of hij boos was en dat hij het kabinet wilde laten springen. 24 uur later deed hij net of hij de 1 miljard euro bezuiniging op ontwikkelingshulp voor de poorten van de hel had weggesleept. En ging het praten dus verder. Het klinkt een beetje ingewikkeld maar eigenlijk was het de boodschap dat het CDA deze 1 miljard euro bezuiniging ten behoeve van het landsbelang slikte.
Ach, als je lang genoeg meeloopt in de Nederlandse politiek dan weet je precies hoe de hazen lopen. Maar je kunt er leuke en goed verdienende weddenschappen door winnen. Dat ik alleen maar wed als ik zeker ben van mijn gelijk was gelukkig al weer wat in de vergetelheid geraakt.
Toen was er de atlete Monique van der Vorst. Die was succesvol rolstoelatlete en kon van de één op de andere dag weer lopen. Heb ik steeds over getwijfeld of dat wel klopte, maar ik was niet zeker van mijn zaak. Nu blijkt dat het anders in elkaar zat, ze kon wel lopen maar was dat vergeten. Hoewel ze toegeeft dat ook dat niet helemaal klopt. Dit doet me denken aan dat verhaal over al die blinde taxichauffeurs in Italië die ook een uitkering ontvingen. Die waren ook vergeten te melden dat ze plotseling weer zicht hadden.
En nu sla ik de digitale Volkskrant open en lees dat over onze Vader des Vaderlands postuum op een leugentje wordt gewezen. De ‘Vader des Vaderlands’ was, toen hij op 10 juli 1584 werd neergeschoten, op slag dood. De meeste geschiedenisboeken stellen dat Van Oranje in zijn laatste adem de woorden ‘Mijn God, heb medelijden met mij en met dit arme volk’ uitsprak. Met die heroïsche opofferende woorden werden mijn tijdgenoten en ik op de lagere school gehersenspoeld. Maar een forensisch arts heeft nu het originele sectierapport opnieuw geïnterpreteerd. ‘De kogel heeft de linkerzijde van zijn hartkamer weggeslagen’, stelt deze. ‘Dan treedt de dood onmiddellijk in. De mogelijkheid dat Van Oranje nog iets heeft gesproken, acht ik uitgesloten.’
Weg waarheid die je als kind extra trots deed zijn op deze vrijheidsstrijder voor de Nederlandse zaak. Uit een enquête die in het Historisch Nieuwsblad werd besproken maakte ik op dat veel Nederlanders (tweederde) denken dat het koningschap van de Oranjes uit de tijd van Willem van Oranje stamt. Dat het in 1813 door Willem 1 werd opgeëist ontgaat velen. Dat Willem I ook nog eens geen directe nazaat van Willem van Oranje is weten nog meer Nederlanders niet. Maar deze feitjes terzijde.
En dan zie ik tijdens de raadsvergadering een discussie over een blindegeleidelijn op de Koemarkt. U weet wel, van die tandpastastrepen op de straatstenen. VVD woordvoerder Eric Struijlaart maakte zich terecht sterk om de kosten ervoor in de hand te houden en geen onnodige uitgaven te doen. Hij kreeg de meerderheid van de gemeenteraad achter zich. Tevreden zag ik hem achterover leunen. Dat zit verder wel goed dacht ik.
‘Wedden”, zei ik tegen mijn vrouw, “dat de VVD nu ook voor het gehele voorstel zal stemmen”. Mijn vrouw had niet geluisterd, naar al wat zij noemt politieke geleuter, en zei uit balorigheid ‘ik denk van niet’. Ha, dacht ik, weer een weddenschap die ik ga winnen. Ik zette in en mijn vrouw deed sportief mee. Het ging om een dure fles drank naar smaak van onszelf. Tot mijn niet geringe verbijstering stemde Eric en zijn VVD tegen het gehele voorstel.
Ik volkomen in verwarring en een weddenschap verliezen. En mijn vrouw maar grinniken, dat was nog het ergste. Een raadslid probeerde nog erachter te komen wat de VVD bezielde. Was er wellicht collectief naar de verkeerde stemknop gegrepen?
Woordvoerder Struijlaart (VVD) gaf daarop een antwoord dat het gedrogeerde orakel van Delphi (zoals eeuwen later werd vastgesteld) niet zou hebben misstaan. Zo onnavolgbaar dat het vermoeden van het vragende raadslid bij mij werd bevestigd dat hier een ernstig geval van verkeerd knoppendrukken in het spel was. Maar ook die waarheid zal later nog wel eens aan het licht komen.