Politiek als een afspiegeling van de maatschappij

Binnen een gezin maak je keuzes en sluit je compromissen,  dat begint bij de start van een relatie en wordt met de uitbreiding door kinderen of zelfs huisdieren steeds complexer, in sommige opzichten steeds ingewikkelder en in sommige opzichten makkelijker. Binnen een familie  heb je dan nog te maken schoonfamilie, ‘de kouwe kant’ en er is altijd wel iemand die gezien wordt als het zwarte schaap.

In veel opzichten is dit ook te betrekken op de politiek.

De politiek ziet er zowel landelijk als lokaal niet aantrekkelijk uit, het onderlinge geharrewar maakt op de gemiddelde Nederlander geen positieve indruk. Er wordt gesproken over ‘pluche’ en eigen belang, de algemene indruk nog negatiever afbeeldend.

Ik ben nu ruim acht jaar actief in de plaatselijke politiek en heb binnen Purmerend bijna alle facetten langs zien komen. Elke partij probeert programma onderdelen uitgevoerd te krijgen in de vier jaar die zij daarvoor hebben na de verkiezingen. De kijk die een partij heeft op een onderwerp kan lijnrecht tegenover de visie van een andere partij staan, maar door compromissen te sluiten wordt er al dan niet een meerderheid gehaald. Verloochen je jezelf als je een compromis sluit? Mij lijkt dat niet, als je vindt dat je kind de groente op moet eten is de bijgevoegde appelmoes om het weg te krijgen dan een slecht idee? Of is dit juist het ei van Columbus, een beetje toegeven maar wel een resultaat dat in de buurt komt van je wensen.

Een partij is niet het belang, het is een middel om onze eigen leefbaarheid te verbeteren. De middelen die we inzetten moeten dan ook niet ten koste gaan van dat doel. Door elkaar af te branden als partijen schieten wij ons doel voorbij. Op de lange termijn verlies je dan alle respect.

Het beschadigen, op welke wijze dan ook, van een partij of persoon in de politiek brengt misschien op de korte termijn winst maar op de langere termijn blijft alleen het beeld van de publieke opinie over dat nog negatiever is geworden dan het al was en nog meer mensen die besluiten niet te gaan stemmen omdat het toch ‘een groot zooitje is’. Daarmee een weg kiezend die een klein deel van de bevolking (de wel stemmers) een heel grote invloed geeft op het reilen en zeilen van een gemeente, de provincie of het land. Als de tendens van steeds minder stemmers doorzet wordt de invloed van partijen steeds groter ten opzichte van wat de burger werkelijk wil.

Weet dat, van welke partij dan ook, deze mensen veel tijd en energie steken in uw stad. Raadsleden krijgen daarvoor een raadsvergoeding  commissieleden een onkostenvergoeding. Deze vergoedingen zijn in vergelijking met de tijd die er in gestoken wordt niet hoog.  Achter deze mensen staan bij veel partijen nog een groep mensen die allerlei functies vervullen. Deze mensen krijgen voor alle tijd en energie die zij in uw stad stoppen helemaal geen vergoeding. Het zogenaamde ‘liefdewerk oud papier’. En dat allemaal omdat men, een ieder op zijn eigen manier, het beste met uw stad voorheeft. Ik noem dit niet omdat wij ons ‘opofferen’, dat is onze eigen keuze maar het is mij gebleken dat menig inwoner hier onbekend mee is.

Wat wij in feite allemaal van u vragen is te gaan stemmen op 21 Maart.

Petra de Boer