Niet minder dan twee keer deze week haalde SBS6 het Journaal deze week. Eerst moest Joran het ontgelden bij de snorloze misdaadjournalist en een week later was onze vervloekte luchthaven aan de beurt. SBS, dat bij ons thuis het ‘debielenkanaal’ genoemd wordt, likt haar vingers af bij alle slagroomtaarten die ze deze week te verorberen had. Zelden was er zoveel beroering over beelden die nog uitgezonden moesten worden.
Undercoveroplichter Alberto Stegeman wist, verkleed als Schipholmedewerker, in drie maanden tijd allerlei verdachte pakketjes aan boord van vliegtuigen te brengen. Van poedersuiker tot trekbommetjes, niets was SBS te gek. Hiermee wilde de vermomde journalist onthullen dat de beveiliging van Schiphol zoals gewoonlijk ‘zo lek als een mandje’ is. Je kunt als je dat wilt, een aanslag plegen, zonder dat ook maar iemand dat van tevoren doorheeft. En natuurlijk valt half Nederland weer over de afdeling beveiliging van onze vertrouwde luchthaven. Het onderbuikgevoel laait weer op.
Toen ik afgelopen zomer met mijn vrouw naar Torremolinos wilde gaan, moest ik mijn aangekochte shampootjes meenemen in doorzichtige plastic zakjes en de grondstewardess vroeg mij op kinderachtige toon of ik mijn koffer wel zelf had ingepakt. Nee, natuurlijk heb ik dat niet gedaan! Dat doet mijn vrouw. En of ik geen nagelschaartje in mijn handbagage had. Daarna moesten mijn vrouw en ik nog door diverse detectiepoortjes heen lopen. Bij mijn vrouw was trouwens kanker in een vroeg stadium geconstateerd. Na de straling van al die poortjes is mijn vrouw acuut genezen verklaard. Maar dat terzijde. Wat ik wil zeggen is dat ik doodgegooid wordt met beveiliging als ik op reis wil. Iedereen wordt gezien als potentiële terrorist. En met al die poortjes en andere maatregelen moet ik mij veiliger gaan voelen. Maar het werkt averechts. Angst wordt aangewakkerd. Privacy wordt aangetast. En het gevolg van de actie van SBS? Schiphol wil geen gezichtsverlies lijden en verscherpt haar beveiliging drastisch. Personeel wordt minstens tien keer gescand voordat zij ook maar in de buurt van een vliegtuig komt. Niemand vertrouwt elkaar meer. Alles vertraagt. Koffers komen niet op tijd op de plaats van bestemming. Reizigers moeten nog veel eerder inchecken. Ergernis bij de balie. Stakingen onder personeel. Luchthaven met de handen in het haar. Steeds meer mensen met de caravan op vakantie of op de fiets. Dank je wel, SBS. Dankzij jullie gaat een van de grootste bedrijven van Nederland naar z’n mallemoer. Dat krijg je van die aandachttrekkerij. Waarom gooien jullie niet gewoon dominosteentjes om?
Wie ook zo van aandachttrekken houdt is de Purmerendse PvdA. En dan vooral die malle Thea de Hilster. Op schelle toon probeert zij altijd de juffrouw te spelen in de raad. Laatst nog vroeg zij op belerende toon waarom de marktkooplui de ingang van het Purmerends Museum op de Kaasmarkt blokkeren. Mens, heb je niet wat beters te doen? Het Purmerends Museum. Wedden dat nog niet één procent van de Purmerenders daar ooit binnen is geweest? En daar maakt de grootste partij van Purmerend zich druk om. Ik kan nergens mijn auto kwijt in de binnenstad, maar de sociaal-democraten zorgen er wel voor dat ik gemakkelijk het Purmerends Museum in kan. Wat is het gevolg? Geen markt meer op de Kaasmarkt? Dan heet dat plein gewoon ‘Kaas’. Dat klinkt toch ook niet? Ook mooi dat een van die oudjes van de plaatselijke ouderenpartij direct de klachten van Thea naar de prullenbak verwijst. Een van die mensen heeft de markt ooit nog opgericht en zegt dat het best wel meevalt. Ach, heeft de PvdA toch maar weer het nieuws gehaald met haar aandachtspolitiek.