HomeNieuwsColumnTerug in de polder

Terug in de polder

stmoritz44
Zo vrouw en ik zijn weer terug van een wintersportvakantie naar het mondaine Sankt Moritz. Vroeger zoefden wij van de besneeuwde hellingen. Later heb ik nog even een snowboard gebruikt. Nu langlaufen of wandelen we. Net naar onze conditie dat toelaat. Sinds mijn zaken als consulent voor de wind gaan en het belegde familiekapitaal in het milde fiscale klimaat dankzij het Young boys netwerk zeer vruchtbaar blijkt, heb ik als wintersportland Oostenrijk ingeruild voor Zwitserland. Het is wat duurder (wie het breed heeft laat het breed hangen) maar ook rustiger en vooral decadenter. Dat merkt je goed in het centrum van Sankt Moritz, aan de vijf sterren hotels, de dure bolides en de dames met bontjassen.
Hoewel het mooi zonnig weer was, viel de kou daar als een deken over ons heen; het was van -5 tot -20 o Celsius. Het was toch wel een beetje afzien.

Neefjes en nichtjes
Normaliter gaan we eind februari begin maart er even er tussen uit. Maar met het oog op het politieke en financiële klimaat in Nederland nu wat weken eerder. Ze hebben straks juist alle externen weer hard nodig schat ik zo in. Als zelfstandig ondernemer moet je er dan zijn voor je klanten, want dat zet de toon voor de verdere verdiensten in de rest van het jaar. En het belooft een heel goed jaar te worden, maar daarover misschien in volgende columns meer.

De financiële en administratieve afdelingen zijn deze weken druk in het opmaken van de jaarrekening en het klaarzetten van de begroting. Daar hebben ze mij niet echt bij nodig. Gewoonlijk ben ik er wel om de knopen door te hakken met boeken, afboeken en goed boeken. Steeds minder ambtenaren durven nog besluiten te nemen, dus dat zijn gemakkelijk verdiende uurtjes voor me. Ik heb zo mijn vaste klantenkring door het hele land heen opgebouwd. Dus kan ik dat verder, met enige aanbevelingen links en rechts, rustig overlaten aan de in mijn zaak gehaalde neefjes en nichtjes. Als er dan toch nog iets bijzonders is dan bellen of mailen ze even. Zo blijft het geld dat ermee verdiend kan worden in de zaak en kan ik het nog als scholingskosten van de belastingen aftrekken ook. Het betreft uiteindelijk allemaal bestaande klanten.

Kruispunt van belangen
Nu ik er later ben reken ik er wel op dat alleen de zaken die er echt nog toe doen op mijn oordeel zitten te wachten. Onmisbaar ben ik vind ik, misplaatst en arrogant noemt mijn vrouw dat. Onder het genot van een goed glas maken we er nog meer grappen over.
Tja, als extern consulent word je nu eenmaal als een onafhankelijk en objectief persoon gezien. De enige beperking die ik heb is dat ik nog wel eens beslissingen op het kruispunt van belangen moet nemen. Dat vereist vaak diplomatie, maar na vele jaren overheidsdienst in de goeie ouwe tijd, heb ik wel geleerd daarmee evenwichtig om te gaan. Bovendien heb ik een goed geheugen. Wat dat ertoe doet begrijpen in ieder geval de vakgenoten denk ik wel.

Ik heb thuisgekomen alle artikelen in de kranten doorgeworsteld. Waar ik niets van snapte is dat doorzagen van die bank op de Koemarkt. Waarom moet dat? En waarom ontstond daar nu pas zo’n herrie over. Was het soms een pesterijtje van wat politieke partijen onder elkaar? Waar zijn die amateurs mee bezig? Evenmin kreeg ik hoogte van dat Leids model. De ondernemers verenigd in de PRO nokten er mokkend mee. En dat scheelt de klanten van deze ondernemers toch maar mooi 15% prijsverhoging. Want reken erop dat deze door de ondernemers zichzelf opgelegde lastenverzwaring mooi was doorberekend aan de klanten. Vervolgens zou met dit bij de klanten opgehaalde geld mooi weer zijn gespeeld bij diezelfde klanten. Een sigaar uit eigen doos heet dat in ons consulenten jargon. Hans Krieger liet ook weer een vliegertje op en wil zelf snelheidsovertreders gaan pakken. Zeker door er zelf hard achteraan of nog beter voor te gaan rijden?

hoofddoekjeAyatollahs
Mijn schoonmoeder (foto) draagt nog een echt oud-hollands hoofddoekje. Maar als het aan de ‘PVV-ayatollahs’ Hero Brinkman en Ariewim Boer ligt mag ze straks het stadhuis, het provinciehuis en de bus niet meer in. Knetterrechts blijft de toon nog wel even zetten. Ondertussen zoeken ze gelukkig op de TV Zorro al.
In de kiezersonderzoeken stijgen VVD en PVV verder tot ongekende hoogten. Maxime Verhagen ontpopt zich daarbij steeds meer als de poortwachter van het Vaticaan. Dat is de beste garantie dat er niets verandert in Nederland. Maar dat is hogere filosofie en kan nu niet iedereen volgen. Zeker nog niet de doorsnee PVV-er, maar dat komt wel. En zo vielen me nog wel meer dingen op. Maar daarover later meer.
Kortom ik heb niet het gevoel dat ik iets heb gemist uit de polder toen ik even in Zwitserland was.

(Poster St Moritz: www. allposters.com)

Column artikelen