De wolf is waarschijnlijk terug in Nederland. Begin september is in natuurgebied de Gelderse Poort de eerste wolf gesignaleerd. Automobilisten zagen in de omgeving van Duiven een dier, dat sterk op een wolf leek, de weg oversteken. Het beest is door meerdere bestuurders op de foto gezet. Over de grens in Duitsland leven al verschillende roedels wolven. Geheel onverwacht is het dus niet dat de wolf ook de grens bij ons is overgestoken. Ook de Lynx is in de Harz de Vogezen en de Jura uitgezet. Die doet het daar ontzettend goed, maar veel verderop dan die gebieden is deze grote katachtige nog niet gesignaleerd. Hoewel…. af en toe worden er wel opmerkelijk grote katten in ons grensgebied gesignaleerd.
Nu was mijn eerste gedachte toen ik van de terugkeer van de wolf hoorde: ‘die is toch nooit weggeweest?’ Maar laat ik nu bij een wolf het eerste denken aan geldwolven. Een logische vergissing. Zeker in deze tijden dat het geld, ons belasting- en spaargeld, Europa rondtolt. Van de schuldenpot bij de banken en privé-investerders van de olijvenlanden, zoals Griekenland, terug naar de banken en privé-investeerders. Met mijn minimale verstand van economie kom ik tot de volgende onthutsende conclusie.
Griekenland geeft meer geld uit dan dat er binnenkomt. Om dat tekort te dekken is geld geleend bij banken en privé-investeerders. De bankencrisis heeft duidelijk gemaakt dat deze banken in de regel worden gemanaged door geldwolven, privé-investeerders hebben in deze een naam op te houden. Kapitaalverschaffers blijken als je het beter uitzoekt op de achtergrond in de regel innig met lekaar verbonden. Zolang het bij het speculeren met eigen privé kapitaal van speculanten betreft is er niets aan de hand. Maar gaandeweg is ook ons spaargeld via de banken ingezet om de Griekse tekorten te dekken. De Grieken hebben dus miljarden schulden bij privé-investeerders (tegen hoge rente) en bij ons via de banken. Dat geld moet normaal gezien als verloren worden beschouwd.
De privé-investeerders en de banken hebben of willen niet verder dokken en kloppen bij de politiek aan om hun financiële verlies vergoed te krijgen. Hierbij worden allerlei honing en azijn strategieën uitgespeeld en ook op het volk losgelaten. Ook het old boys-netwerk wordt ingezet. Alle doemscenario’s voor Griekenland, waar of verzonnen, worden ook tot onze doemscenario’s gemaakt. De politici zwichten!
De Europese politici vullen als antwoord, met ons geld als onderpand, een fonds. Vanuit dat fonds wordt Griekenland bijgesprongen. Met dat geld betaald Griekenland de doorlopende tekorten maar lost ook af bij privé-investeerders en banken. Ik beweer dus dat de privé-investeerders via deze constructie cashen met/door ons geld dat als onderpand in het fonds is gestort. De vraag is of de banken ook geheel of gedeeltelijk zo ons spaargeld terugverdienen.
Individuen verdienen dus aan geld dat uit collectieve middelen komt. Dat is tegen alle grondregels van wat ons is wijs gemaakt over de werking van het kapitalistische systeem. Maar goed Karl Marx voorspelde deze uitwas al en economen als Aljo Klamer voorspelden bij aanvang al de Grieks tragedie, maar dit terzijde.
Ondertussen komt het onderpand (onze extra belastingcenten) dat de politieke leiders in dit geldcircuit hebben gestort natuurlijk niet meer terug. De grote verliezers zijn wij de burgers die ons geld in dit circuit weggespeeld zien. De politici die wij dienen te vertrouwen en die de spaarpotten en geldstromen van hun burgers beheren, spelen zo Sinterklaas met ons geld. Wij krijgen in de vorm van: oplopende rentes, krappere en duurdere hypotheken, hogere zorgkosten, minder kunst en cultuur, minder openbaar vervoer, hogere belastingen, daar nu de rekening voor gepresenteerd.
Veel burgers bouwen op Geert Wilders en zijn ultra rechtse PVV. Die partij gebruikt ferme taal om te laten weten ons wel beschermen tegen deze geldwolverij. De ultra linkse SP doet iets soortgelijks. Maar goed uitleggen wat er nu feitelijk gebeurt en zo het verzet mobiliseren doen deze partijen ook niet. Het lijkt nu dus allemaal show, maar dat is de hele politiek zo langzamerhand. En zoals gewoonlijk moet ik het gelijk van mijn verhaal toetsen aan buitenlandse media. Binnenkort op een regenachtige zaterdag- of zondagavond valt het doek voor Griekenland en blijven wij met een kater in onze portemonnee ziten, let op mijn woorden.
Gelukkiger word ik er met deze kennis niet door. Het doet me denken aan het verhaal van die man die ik sprak en die zei geen kranten en geen journaals meer te volgen. Hij werd er steeds depressiever van. ‘De massa is dommer dan ze weet’, lees ik als advertentietekst in de Volkskrant. Futuroloog Maurits Kreijveld houdt er lezingen over. Ik ga liever wolven tellen op de Veluwe, lekker uitwaaien!