HomeNieuwsColumnSuf geluld door zomerpraatje

Suf geluld door zomerpraatje

“Zo Meander ik kan wel merken dat je weer moeite hebt met het schrijven van een stukje. Lekker om je heen de boel met een zeker cynisme bespiegelen is er niet meer bij lijkt wel. Waar komt dat toch door?”

Die vraag had ik al eerder verwacht. Buurman denkt dat ik aan zelfcensuur doe omdat deze column nu eenmaal op de website van de Stadspartij verschijnt. Een gewaagd stukje kan dan zomaar de kikkers in de coalitiekruiwagen aan het springen brengen met alle gevolgen van dien. En dat net nu het zo goed gaat. Niets is echter minder waar. Er zijn teveel onderwerpen, zeker in deze vakantietijd. Voor de verandering zet ik al meanderend maar eens wat vreemde zaken op een rijtje waarlangs je de dagelijkse maatschappelijke meetlat zou kunnen leggen. Misschien doe ik dat later ook nog wel eens uitgebreid.
Dat laat ik Buurman dan ook weten. Een baaierd aan onderwerpen dient zich aan: “ga er maar een goed voor zitten buurman.”
Schrijven is scheppen dus hierbij de creativiteit de vrije baan.

Opmerkelijk
Dierentemmer in een circus is een uitstervend ras. Uitgezonderd de dierentemmer die een kwal door een hoepel probeert te laten springen, die vind je nog wel eens terug op de podia voor bestuurders.

In het land der blinden is éénoog tegenwoordig een circusnummer, deelnemer aan een praatshow of heeft zich van een fractie afgescheiden.

Ik zou ook zomaar iets kunnen schrijven over de architectuur in Rotterdam, de IJ oevers in Amsterdam en de naoorlogse bouw in het algemeen. Ik interesseer me vooral in het feit waarom gerenommeerde architecten altijd wegkomen met gebouwen die de doorsnee burger en ik foeilelijk vinden. Ik vraag me dan altijd af wat wij anders zien dan de architecten en hun aanhangers die ze vaak verafgoden. Maar besef dan dat ik te weinig verstand van architectuur heb om er een mening die er toe doet op na te houden.

Milieu is ook een hot item. Bogus de Beer was kort een nieuwshoogtepunt. Deze ijsbeer werd gefotografeerd moederziel alleen staand op een smeltende ijsschots. Het bizarre gebeurde de beer werd het symbool van de klimaatverandering. Naspeuringen leverden op dat er creatief was gefotoshopt. Een samenraapsel van beer, ijsschots en lucht werd samengesmolten tot een emotievol en kunstzinnig plaatje. (foto De Volkskrant)

Controle
De Smartphone is een uitvinding die functies bevat die slechts voor 20% nuttig en betrouwbaar zijn en ook nog eens voor maar 20% van de gebruikers. Via het apparaat worden gebruikers door Big Brother in de gaten gehouden en subtiel bespeelt met kneepjes uit de massa psychologie. Scholen zouden er voorlichting over moeten geven.

Uit persberichten werd kortelings duidelijk dat niet door alle gemeenten de, in de Wet Taaleis Participatiewet opgenomen, taaleisen – bij de beoordeling of een bijstand aanvrager in aanmerking komt, dan wel nog steeds voor een uitkering in aanmerking komt – worden toegepast.
VVD landelijk en Leefbaar Purmerend lokaal willen daar elk op het eigen bestuursniveau onderzoek naar.
Dat kan interessant worden want de wet geldt voor iedereen. Getoetst wordt (volgens de wet) op: spreekvaardigheid (kan eenvoudige gesprekken voeren), luistervaardigheid, gespreksvaardigheid, schrijfvaardigheid (kent woordsoorten en beheerst werkwoordspelling en regels voor spelling) en leesvaardigheid (kan eenvoudige teksten lezen). Tegenwoordig wordt dit gebrek aangeduid met laaggeletterdheid.

Laaggeletterdheid is in Nederland een groot probleem. 1 op de 9 mensen in Nederland tussen de 16 en 65 jaar is laaggeletterd. In totaal zijn dat 1,3 miljoen Nederlanders die grote moeite hebben met lezen en schrijven. Tweederde is van Nederlandse afkomst en eenderde is van buitenlandse afkomst. 57% van hen is vrouw en 43% is man. Ongeveer 43% van de laaggeletterden is werkeloos of inactief op de arbeidsmarkt. Indien een bijstandsgerechtigde wordt betrapt dan wacht hem of haar verplichte bijscholing of een fikse korting op de uitkering. Stikte toepassing van de wet gaat dus zonder aanziens des persoons veel slachtoffers opleveren. Ik ben benieuwd welke vragen VVD en Leefbaar Purmerend daarover zullen stellen.

Halve en hele onwaarheden
Han van Meegeren was een geniale meestervervalser van schilderijen van grote meesters. Zijn schilderijen waren unieke creaties veelal op basis van zogenaamde verloren gegane schilderijen die dan plotseling weer opdoken. Nog steeds zijn veel van zijn scheppingen zoek, waarschijnlijk hangen ze als echt in musea of privé collecties. Wantrouw dus plotseling opgedoken doeken waarvan men dacht dat ze niet meer bestonden.

Het is nog maar de vraag of het Rembrandthuis vanaf 8 juli een echte Rembrandt toont. Dat blijkt speculatief. De meningen over de echtheid van schilderij ‘Hoofd van Christus’ lopen sterk uiteen. Lang niet iedereen erkent dat het paneel een echte Rembrandt is. Dat het werk in de huiskamer van Rembrandt heeft gehangen, is ook niet bewezen.
De beide veel te duur gekochte schilderijen, die van ons en de Fransen zijn, hangen om beurten in Amsterdam en Parijs. Er is veel poeha omheen. De vraag is echter zijn ze de miljoenen kostprijs echt waard. Denk aan het sprookje de kleren van de Keizer en zijn ze wel echt en/of worden er kopieën gewisseld? Al was het maar om de transportschade te voorkomen.

De vooroorlogse angst voor levensmiddelen werd beheersd door het bedrog en de vervalsing er van aldus een ooggetuige.”Boter was meestal gemengd met inferieure, minerale of zelfs ‘scheikundige’ vetten, meel bevatte grote hoeveelheden krijt of aarde, brood zat bijna altijd vol met gemalen stro, terwijl men reeds lang bedorven vlees, door kunstmiddelen, weer een fris en bloederig uiterlijk kon geven. ‘Schep-ijs’ was zo goed als dodelijk, terwijl verpakt konsumpsie-ijs nog levensgevaarlijker was, indien men niet op zijn tellen paste. Gebakjes zaten bijna altijd, tenzij men de bakker goed kende (alsof dat iets kon helpen) vol ziekten (hierbij speelde het bijgelovig onderscheid tussen zelfbakkers en slijters een grote rol), terwijl voor de vulling van chocoladebonbons even goedkope als giftige verfsoorten gebruikt werden.” Dat is nu natuurlijk anders en niet meer mogelijk.

Het ei van Columbus is eigenlijk het ei van Brunelleschi. De Italiaanse bouwmeester Brunelleschi was verantwoordelijk voor de bouw van de dom van Florence. Toen afgunstige collega’s zeiden dat ze ook wel zo’n gebouw hadden kunnen maken als ze maar de kans hadden gekregen, kwam Brunelleschi met het ei op de proppen. Het verhaal werd al decennia voor Columbus’ historische ontdekkingsreis opgetekend. Terzijde: Er is hier sprake van een typisch voorbeeld van de Wet van Stigler. De Wet van Stigler luidt dat geen enkele ontdekking genoemd is naar haar oorspronkelijke ontdekker. De Wet van Stigler bewijst zichzelf: De Wet van Stigler werd eigenlijk bedacht door wetenschaps-socioloog Robert K Merton.

Tussen alle leugens die we dagelijks te horen krijgen is in ieder geval steeds één persoon die de waarheid kent en dat is de Leugenaar. Daar zijn na het Brexit referendum leuke voorbeelden van te geven. Helaas zijn volgens de te vroeg gestorven VVD politicus Harm van Riel de meeste arbeiders politiek apathisch en in wezen uitsluitend in het eigen levenspeil geïnteresseerd. Dat is een internationaal gegeven. Dus de Leugenaar heeft vrij baan, zeker met zoveel (sociale ) media waarvan velen smullen en waaraan nog steeds mensen onvoorwaardelijk geloof schenken.

Buurman is ondertussen in slaap gevallen. Het is zomer!

Column artikelen