HomeNieuwsColumnRuggengraat

Ruggengraat

ruggengraat.jpg
Opnieuw een scheuring in een partij in Purmerend.
Na Frans Theuns, Ron Wiegel en Loes Lijmberg, ziet het er nu ook naar uit dat Ger te Paske -nu nog AOV- een eigen partij sticht. Het aantal lokale partijen in Purmerend maakt daardoor plotseling een ongekend groei door.

Volgens de plaatselijke nieuwsbode zou Te Paske uit de Ouderenpartij (AOV) zijn gezet. Later werd dit bevestigd door een briefje van de raadsgriffier dat Te Paske als zelfstandig raadslid doorgaat. Weer dus iemand die het niet op kan brengen fatsoenshalve zijn zetel terug te geven aan de partij. Maar over dit verlies aan goede manieren schreef ik al eerder.
Waarom is Te Paske nu ineens ‘persona non grata’ geworden bij de AOV.
thijs_kalverboer.jpgToen ik de smeuïge berichten erover las dacht ik in eerste instantie dat Te Paske aan de stoelpoten van Thijs Kalverboer (foto) zat te zagen.
De fractievoorzitter van het AOV heeft namelijk zijn kiezers recentelijk op een onnodige lastenverzwaring getrakteerd door bij de stemming over lastenverzwaring plotseling de kant van het college en coalitiepartijen te kiezen. te kiezen. Tot dat moment verzette Klaverboer zich net als de rest van de oppositie hevig tegen de slinkse greep in de beurs van de Purmerenders.
De fractievoorzitter van de PvdA, praatjesschrijver Lutz, heeft toen op de valreep Kalverboer handig met wat zalvende praatjes weten over te halen zijn kan te kiezen. Zo zou de AOV door aan te sluiten bij de coalitiepartijen ‘meer’ voor elkaar kunnen krijgen (wat?)  
Sinds die tijd steunt het AOV de coalitiepartijen door dik en dun, hij hoort nu bij de ‘boys’ die de macht hebben in Purmerend. Althans in die waan is hij door Lutz gebracht.

Maar tot nu toe krijgen Thijs en consorten consequent de kous op de kop als het om het wisselgeld van de coalitiepartijen gaat. Leuke en aparte dingen voor zijn achterban krijgt het AOV niet voor elkaar en zo is alleen een dramatische verslechtering voor zijn achterban door zijn toedoen gerealiseerd.
Je zou toch denken dat die lieden van de Ouderenpartij genoeg ervaring moeten hebben om te weten dat  je tegenwoordig ook bij de PvdA, net als bij het CDA, je vingers moet natellen als je ze een hand geeft. Kijk ook nog maar eens naar de verkiezingsbelofte van de PvdA over de AOW en wat er nu gebeurt! Maar dat is weer een ander verhaal.

Bekend is: ‘nobody fucks’ mister AOV Thijs Klaverboer. Als je aan de poten van zijn stoel komt dan zwaait er wat.
Als Te Paske zo al zagend aan zijn politieke einde bij de AOV was gekomen dan had ik het meteen gesnapt en te Paske toch nog – nu achteraf-  enig bezit van ruggengraat kunnen toedenken. Maar het bleek niet zo te zijn gelopen.
Ook recalcitrant woordvoerderschap in commissie en raadsvergaderingen is niet de reden. Te Paske zegt immers nooit iets. Zou dat nu ook anders worden?

Nee Te Paske lobbyde in het geniep voor stemmen op hem van partijleden om op een verkiesbare plaats op de kieslijst te komen. Hij wilde geen enkel risico lopen het met een raadsvergoeding versierde pluche mis te lopen.
Stoer meldt hij zelfs dat de fractievoorzitter van de grootste raadspartij (dat is diezelfde Jos Lutz weer) hem belde om hem een hart onder de riem te steken. Lekker stoken in de Ouderenpartij dat is dus het wisselgeld dat Jos Lutz aan Kalverboer en consorten terug geeft.

Maar sinds zelfs de burgemeester van Amsterdam Job Cohen politici van gemeenten als amateurs wegzette is alles natuurlijk verklaard. Als dat al voor Amsterdam geld wat moet het amateurisme dan wel niet in Purmerend voorstellen?

In Amsterdam schakelden de amateur-politici, onder aanvoering van de PvdA, eerst alle professionele ambtenaren uit die de middellange en de lange termijn van de gemeente nauwgezet in de gaten hielden. Politici houden namelijk slechts van de korte termijn, want elke vier jaar zijn er verkiezingen en dan moet je kunnen scoren.
De problemen daarna zijn er voor de volgende amateurs, hopelijk van dezelfde traditionele partijen. Die het estafette stokje zo op hun beurt weer doorgeven.
In Amsterdam blijken de amateurs daarin erg bedreven. Al doende professionals geworden zal ik maar zeggen.
Bij dat korte termijn scoringsvermogen moeten de nieuwe professionele ambtenaren nieuwe stijl helpen. Om te voorkomen dat ze net als hun voorgangers ook op langere termijn gaan denken (als dat al lukt) moeten ze om de 4 a 5 jaar van werkplek wisselen. Zo leren ze ook in hun eigen professionele handelen het korte termijn denken toe te passen. Om dat nog wat te stimuleren krijgen ze ook jaarbonussen, die kunnen wel tot 20% van het loon oplopen. Velen halen jaar in jaar uit die maximale bonus ook.
Dat bonussen stelsel is helemaal opgebouwd om op korte termijn resultaten te boeken. Vaak zelfs door de ambtenaren aangekleed met zelf verzonnen indicatoren. Zo wordt korte termijn handelen er door beloond en het langere termijn denken wordt er door afgestraft.
De amateur-politici die het moeten beoordelen kijken alleen wat ze er zelf mee kunnen scoren en vinden het verder wel best zo.
Daaraan moest ik denken toen ik de verhoren in de Noord-Zuidlijn enquête hoorde..

De amateur-politici waren verblind door het prestigeobject.
De professionele ambtenaren waren ondertussen alleen maar uit om goede tot uitstekend beoordelingen te krijgen met de bijpassende bonus. Oppoetsen van de glans van het prestigeobject  is daartoe het middel.
Éen ambtenaar (Frits Strik) benoemde het zelfs zo in zijn verhoor en verdedigde zijn kortzichtige korte termijn advisering ermee. ‘Hij had toch immers uitstekende beoordelingen gekregen’!

cohen.jpgTerwijl de Noord-Zuidlijn aan alle kanten gierend uit de bocht liep streken ondertussen de professionele ambtenaren de maximale bonussen op. (Het lijken in dat opzicht wel bankiers!)
Job Cohen zette zichzelf gemakshalve ook weg als amateur politicus.. Daarmee deed hij zich als niet gekozen maar benoemde functionaris ernstig tekort. Iedereen schuld dus niemand schuld, daarachter verschuilt hij zich nu.

Maar als er nu één persoon is die de amateur-politici juist voor de failliete bestuurscultuur in Amsterdam had moeten behoeden, dan is dat toch wel de professionele burgemeester.  Een burgemeester wordt er juist op geselecteerd om in te grijpen als de amateur-politici desastreuze besluiten nemen..
Maar gedurende de organisatie-ontwikkeling, waarbij de professionals in een bonussencultuur, roulatiecircus en korte termijn denken werden gestopt en de politici steeds amateuristischer besluiten nemen (niet alleen bij de Noord-Zuidlijn), zou het toch van meer ruggengraat getuigen als Job Cohen toe zou hebben gegeven – juist als professional-  ernstig te hebben gefaald.
Ik constateer dat de houdbaarheidsdatum van Cohen als burgemeester is verlopen nu hij zijn adellijke veren heeft afgeschud. Nu de rest nog!

Column artikelen