Ik generaliseer graag. Nu zeker, dus wees gewaarschuwd bij het lezen van deze column.
De afgelopen week was de ene helft van Nederland op vakantie en de andere helft bleef thuis. 800 Nederlandse gewonden zijn er al geteld op de skipistes. Maar daar gaat het nu niet over. De vraag is namelijk: onder welke groep zitten de grootste en spraakmakendste klagers dat de politiek er een zooitje van maakt en altijd de kleine man in zijn beurs pakt? Als de groep thuisblijvers de ontevredenen waren, dan hebben ze een unieke kans laten lopen om in Nederland de macht te grijpen. Wat in Tunesië, Egypte en Libië kan moet hier toch ook mogelijk zijn als het ontevreden volk dat wil? De hoeveelheid smartphones en het getwitter is hier een veelvoud van wat in die landen een revolutionaire tsunami deed ontstaan. Althans, dat de sociale media de verzetsbeweging daar voedde en deed groeien, willen de verslaafden aan deze digitale communicatie ons graag doen geloven. Nu is het getwitter hier gelukkig heel onnozel-verslavend. Maar dit terzijde.
Even dacht ik afgelopen week dat het zover was. Mannen met witte pakken en gewapende mannen met zwarte pakken bevolkten ineens de dinsdagmarkt. Maar dat bleken naderhand de lijfwachten en de aanhang van de grote leider van de met angstgevoelens bestookte gemaakte massa te zijn. In het gevolg van de geblondeerde Messias van het klootjesvolk waren ook zijn provinciale apostelen te ontdekken. En onze eigen Purmerendse apostel, de kolossale Ariewim Boer, kun je uiteraard moeilijk over het hoofd zien.
Ik wist nog net weg te duiken in de boekwinkel van Van den Hoorn. Een lafheid van mij om geen kleur te hoeven bekennen. De vraag die ik daarmee bij mezelf onbeantwoord liet was: neem ik zo’n foldertje nu wel of niet aan? Wat is wijs? Ik ben getekend door de koude oorlogsperiode toen het voor je carrière of je klantenkring niet bevorderlijk was om openlijk de ‘verkeerde kleur’ te bekennen. Als je het lang wilde volhouden dan deed je net als de katholieken met hun schuilkerken alles in stilte. Een bekend buitenlands voorbeeld in dit verband is dat van de Portugese fadozangeres Amália Rodrigues. Zij ging goed om met de Portugese dictator en communistenvreter Salazar en het hem omringende establishment. Maar na haar dood bleek dat ze in het geheim communisten in financiële nood sponsorde. En op de kapperschool is nog steeds les 1 niet voor niets: nooit praten over politiek. Wel tot in den treure over het weer en voetbal.
Op tijd heb ik daarom in stilte ons aan de fiscus ontsnapte familiekapitaal van Libië nu naar Turkije overgebracht. Getipt door het Young Boys netwerk om een beter onderkomen te zoeken. De economie van Turkije is explosief aan het groeien. Het is de poort naar in het bijzonder Azië (China en India). Niet voor het eerst. De 3e eeuw stond voor West- Europa in het teken van drie crises: aanvallen van buitenaf, burgeroorlogen en een zwakke economie. Met een beetje fantasie zie je die ontwikkelingen, zeker op het economische en financiele vlak nu ook. Bovendien vertrekt het christendom uit Europa naar Afrika en Latijns-Amerika. Ook die geestelijke en morele buffer valt dus weg.
Het Byzantijse Rijk onstond in ca. de 5e eeuw, doordat de Romeinen (met hun vele goden) zich naar het oosten terugtrokken. Het vormde lange tijd een buffer tussen West-Europa en het Arabische Rijk en Centraal-Aziatische rijken als de Seltsjoeken en Mongolen. Het Byzantijnse Rijk had via handelsbetrekkingen een grote invloed op de cultuur en kennis in West-Europa. Zo werd via de Byzantijnen de kennis uit de Oudheid, voor zover die bewaard gebleven was bij de Byzantijnen (en ook bij de Arabieren) ge(her)introduceerd in Europa. We zijn opnieuw in deze slingerbeweging terecht gekomen is mijn overtuiging. Van de geschiedenis valt veel te leren voor de toekomst, er komt elke dag wat bij.
De vraag is nu dan ook steeds meer of Turkije zich bij de Europese Unie nog moet willen aansluiten. Een aansluiting waar de grote blonde leider en zijn volgelingen zich overigens, blind voor de realiteit, met hand en tand tegen verzetten. Sterker nog, de vraag is nu zelfs al te stellen of Europa zich straks niet bij de Turken moet melden om van de economische groei in die regio mee te kunnen profiteren. Voor Nederland en Duitsland zal het normaal gesproken nog wel lukken, daar zit de handelsgeest nu eenmaal in het ‘weldenkend deel’ van het volk ingebakken. Tenzij de grote leider het klootjesvolk zo weet te bespelen dat we echt een hek om onze grenzen zetten en het weldenkende deel over dat hek naar het welvarende buitenland springt.
Dan zakken we hier terug in Middeleeuwse toestanden en is het ook snel gedaan met die buitenlandse vakanties en vakanties in het algemeen. Ik generaliseer, maar u was gewaarschuwd!