Reces

reces
Niets dat het vermelden waard is gebeurt er momenteel in Purmerend. Nadat de gemeenteraad met zomerreces is gegaan werd het weer beter. Maar dat is praat voor in de kappersstoel.
Kijk je naar buiten dan merk je nog steeds dat het crisis is. Niets nieuws dus. En op de weg merk je die economische situatie goed  aan de files en de wegwerkzaamheden. De files zouden namelijk als het geen crisis was nog langer zijn. De wegwerkzaamheden en het verbeteren van  de infrastructuur zijn volgens het concept van de econoom Keynes tijdens een crisis het beste wat een overheid kan doen en dat merk je.

Maar ook de regelaartjes hebben in deze periode de neiging om toe te slaan. Waar de regelaartjes het momenteel in het bijzonder op gemunt hebben dat zijn de spaargelden van de werknemers bij de pensioenfondsen. Het kapen van de vermogens van de woningcorporaties door de regering was tot nu toe een gemakkelijke actie. Net als het bezuinigen op sociale zorg. Maar het is niet genoeg. De spaarcentjes voor de oude dag van de werknemers lonken.

Eerst even de duizelingwekkende getallen. Het vermogen van Nederlandse pensioenfondsen bedraagt op dit moment meer dan 1000 miljard euro. Ofwel bijna anderhalf keer zo veel als in Nederland per jaar wordt verdiend. Van dit pensioenvermogen is vorig jaar ongeveer 15 procent in Nederland belegd. Een groot verschil met de periode tot begin jaren negentig, toen meer dan 80 procent van de beleggingen in Nederland plaatsvond.
Pensioenfondsen zijn daartoe bereid mits ze de pensioenpremies goed kunnen beleggen, niet goedkoper dan elders in de wereld en tegen zo min mogelijk risico.

Die garantie tegen de risico’s moet komen van minister Dijsselbloem en die is uiterst terughoudend om op zijn beurt nog meer risico’s te lopen. Hij vreest dat internationale kredietbeoordelaars de triple A-status van Nederland omlaag brengen als hij nog meer garanties afgeeft. Deze waardering zorgt er juist voor dat Nederland verzekerd is van de laagste rentes op staatsleningen. Dit voorkomt een oplopend begrotingstekort en een nog sterker groeiende staatsschuld.

Pensioenfondsen willen ook meer investeren in de bouw van infrastructuur in Nederland. Maar ze zeggen dat het ministerie van Financiën zulke investeringen juist ontmoedigt. Na een proef waarbij het fiscaal aantrekkelijk werd gemaakt om te investeren in infrastructurele projecten, besloot minister Dijsselbloem onlangs te stoppen met de regeling.

De proef kwam erop neer dat een pensioenfonds geld kon uitlenen voor de aanleg van de rijksweg N33 van Assen naar de Eemshaven. In ruil daarvoor krijgt het fonds de investering de komende jaren terugbetaald, inclusief een inflatiecorrectie van het ministerie van Financiën. Maar Dijsselbloem vindt dat die inflatiecorrectie te veel risico oplevert voor de overheid. Want als de inflatie fors stijgt is de overheid daar veel geld aan kwijt.

De goede wil van de pensioenfondsen is er, maar de ondernemersdurf van ons kabinet ontbreekt. Sterker nog het tegendeel blijkt. Een heuse patstelling tekent zich af. Of toch niet?

De regering heeft nog een machtsmiddel achter de hand. Wat is het geval.
In het verleden zijn regelingen bedacht waardoor burgers over het pensioen dat ze tijdens hun werkende leven opbouwen minder belasting hoeven te betalen. Het idee erachter was om burgers te belonen voor het sparen voor hun pensioen en meer burgers aan het pensioensparen te krijgen.
Het belastingvoordeel bestaat uit twee delen: een werknemer betaalt geen belasting over de pensioenpremie die hij elk jaar inlegt. Bovendien betaalt de werknemer gedurende al die jaren geen ‘vermogensbelasting’ over het opgebouwde bedrag. De belastingdienst brengt pas voor het eerst een belastingheffing in rekening als het pensioen wordt uitgekeerd.

VVD en PvdA willen een streep halen door een deel van het belastingvoordeel, zodat er meer belasting in de schatkist terechtkomt. De sociale partners hebben kritiek op het pensioenplan, ondanks het feit dat ze er verleden jaar mee akkoord zijn gegaan.
Ze zijn bang dat de berekeningen niet kloppen en dat de pensioenen in de toekomst te laag worden, zodat mensen er niet goed van kunnen rondkomen. Critici  zoals de Raad van State en oppositiepartijen in de Tweede Kamer zeggen dat door de plannen de opbouw van voldoende pensioen voor veel mensen een stuk onzekerder wordt. Inmiddels blijkt ook dat de opbrengsten van het plan ook een kostenkant kennen Dat was kennelijk door d brokkenpiloten in Den Haag even vergeten. Maar daarvoor zal ten koste van de pensioenspaarders wel een oplossing worden gevonden leer mij de boys kennen, en ik ken ze!

De vraag is dan ook wat gebeurt er deze zomer? Komt er onder druk van machtsmiddelen een uitruil? Wie gaan onder die druk om of laten zich gewillig omleiden net als in d e90-er jaren van de vorige eeuw?
Het zal niet de eerste keer zijn dat een greep in de kassen van de pensioenfondsen tijdens het zomerreces werd bekokstoofd.

Column artikelen