Nog geen een derde van de stemgerechtigde Purmerenders heeft de moeite genomen om op een Europese kandidaat te gaan stemmen. Dus de rest nu niet mopperen en zeuren dat we de verkeerde mensen naar Europa hebben gestuurd. Naar Europa sturen partijen nu eenmaal bij voorkeur hun tweede garnituur. Op de onverkiesbare plaatsen, onderaan de lijsten stonden hier en daar wat lijstduwers die als lokkebroodje dienden, maar dat was het dan ook.
Nieuwkomer PVV pakte in Purmerend maar liefst 27,5% van de stemmen. Maar is dat nu wel zo spectaculair? Wat betekent zoiets nu voor de verkiezingen voor de Purmerendse gemeenteraad in 2010? Niets en toch veel is mijn conclusie. Er vanuit gaande dat de PVV niet meedoet zijn er dus voor de lokale partijen (AOV, LP2001 en STADSPARTIJ) in ieder geval 27,5% van de stemmen te winnen. Dat zijn ongeveer 10 zetels. D66 zou van 1 naar 3 zetels kunnen gaan; GroenLinks van 2 naar 3; PvdA van 9 naar 5; VVD naar 4 zetels. CDA blijft op 3 zetels. SP houdt 3 zetels over. Aan raadsstemmen zweven er dan nog vier zetels.
Zo bezien is er dus niets schrikbarends aan de hand in Purmerend. Goed, ik geef toe, ik zie liever AOV, LP2001 en STADSPARTIJ dan dat deze clubs worden weggeveegd door één PVV. Dat wordt dus duimen voor deze partijen dat Geert Wilders Purmerend niet als wingewest ziet er alsnog zijn kiesmannen er op loslaat. Er is uiteraard nog een factor die niet mag worden onderschat. Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen won de PvdA fors, om een half jaar later alle winst weer in te leveren bij de Kamerverkiezingen. ‘Te vroeg gepiekt’, heet dat in sporttermen.
Duidelijk was dat in de aanloop van Europese verkiezingen de partijen Geert Wilders alle ruimte gaven in de media. Alleen D66 bij monde van Alexander Pechtold maakte voortdurend front, later schoorvoetend gevolgd door GroenLinks. Niet voor niets de winnaars van nu dus. Alle media-aandacht ging dus naar thema’s en kretologie die Wilders al ‘piekend’ bezigde. En degenen die daarop meeliftten profiteerden er naar hartenlust van. Naar nu is gebleken. Dat kon straks wel eens anders zijn als de echte ‘prominenten’ van de gevestigde partijen in het strijdperk komen. Pieken de verliezers van nu dan wel op het juiste moment? Zal het medianieuwtje en het beste van de PVV er dan ook af zijn? De tijd zal het leren. De ervaring van de afgelopen decennia laat echter statistisch gezien een op-en-neergaand beeld zien. Boer Koekoek (Boerenpartij), Drees jr. (DS ’70), Lijst Pim Fortuyn, de heen-en-weer van D66 (Van Mierlo, Terlouw, Pechtold?), SP (Marijnissen, Kant?), PvdA (Den Uyl, Kok, Bos?). Ik zal er zo quasi-wetenschappelijk mee stoeiend nog wel een paar over het hoofd zien.
In de filmklassieker íl gattopardo wordt de beroemde zin al uitgesproken: "Alles moet veranderen om hetzelfde te blijven".
In Nederland is dat proces al eeuwen aan de gang. Jaloers kijk ik naar het CDA die dit proces naar mijn vaste overtuiging helemaal door heeft. Steeds weer weet deze partij als enige alle stormen te overwinnen. Niet door al piekende naar de volgende verkiezingen te gaan, maar door continue juist heel gewoon te doen. De stem van de zwijgende meerderheid is zonder meer voor deze partij. Knap hoe ze die vast weten te houden.
Geert Wilders ziet de huidige uitslag als ‘de doorbraak’. Maar het verkiezingsslagveld laat zien dat die doorbraak er pas is als je de stem van de zwijgende meerderheid hebt weten te veroveren. Doe je dat niet dan kom je vroeg of laat van een koude kermis thuis. Zie maar het volgende willekeurig opgesomde rijtje ‘revolutioneren’: Domela Nieuwenhuis, Pieter Jelle Troelstra, Willem Drees, Joop den Uyl, Wim Kok en Wouter Bos. Verguisd en bejubeld bij leven en dood. De massa lust brood en spelen. Zijn die binnen dan is de gehoopte revolutie ‘de doorbraak’ snel over!