Er staan straks weer levende bomen op de Koemarkt. Als ze je straks tenminste opvallen tussen de terrassenchaos. Ook valt dan te constateren dat de oude lindebomen zijn vervangen door iepen.
Nog eventjes staan er nu de dode lindebomen, die binnenkort door kinderen versierd worden met frutseltjes om zo tot kunstbomen te worden verheven. Van die frutseltjes die je ook aan paastakken kunt aantreffen.
Wat ik van de bomen op de Koemarkt weet is dat de grond daar uitermate boomonvriendelijk is.
Grondverbetering is dan ook nodig om de nieuwe bomen een lang en duurzaam leven te geven. Maar daar kiest de gemeenteraad uit misplaatste zuinigheid niet voor.
Alle deskundigen die ik erover raadpleeg schudden hun wijze hoofd en zeggen dat we in nog geen 10 jaar aldaar weer met dode bomen opgescheept zitten. Die grondverbetering kost een paar centen maar dan heb je ook voor minimaal 40 jaar iets knaps. Hoewel de prachtige lindebomen door die goedkope iepen te vervangen, zonder grondverbetering, de typische Purmerendse cultuur typeert. Alles is gebaseerd op korte termijn en verre van een grootstedelijke allure.
Wethouder Helm zo las ik in Het Parool klaagt dat de marktstad in de externe beleving een zesje scoort terwijl het aan innerlijke kracht een acht waard is. Hoe zou dat verkeerde beeld ‘bij het van buiten naar binnen kijken’ toch komen?
Mijn kinderen zijn geboren en getogen in Purmerend maar wonen er inmiddels niet meer.
Beiden, de één wat meer dan de ander, zeggen liever dat ze in Amsterdam zijn geboren dan in Purmerend. Als ik ze vraag waarom, dan komt er een hele lading negatiefs tevoorschijn waarmee ze worden geconfronteerd als ze eens een keer eerlijk zijn in hun vriendenkring. Trefwoorden zijn dan: rommelig, ongezellig, kneuterig, boertig, crimineel, kleinburgerlijk, onvriendelijk, armoedig, niets te beleven, wil je niet dood worden gevonden, op de step, boemeltjesdorp. Het ene negatieve (voor)oordeel na het andere lijkt Purmerend wel aan te trekken.
Grappend merkte wethouder Helm laatst op dat toen een aantal Purmerenders het plan opvatten om Milosovic te ontvoeren, deze -toen hij van de dreiging hoorde- geroepen zou hebben: neeeeee, niet naar Purmerend!
Het aardige is dat iedereen die grap direct herkend. Purmerend is bij velen dus wel bekend, dat is in ieder geval een beetje winst.
Ooit noemde Gerrit Komrij Purmerend als toonvoorbeeld van eentonige nieuwbouw. Hij sprak in dat verband van de verpurmerending van Nederland. Ook die uitspraak vind je te pas en te onpas terug. Vooral als het over foute architectuur gaat.
Maar er is hoop. De eerste toeristische brochure over Purmerend en omgeving is een feit vernam ik.
Wethouder Berent Daan laat weten blij te zijn met de realisatie van het toeristische drukwerk. ‘Purmerend, bruisend hart van Waterland door Laag Holland. De brochure is een belangrijke stap in ons toerismebeleid. Het is een goede, compacte brochure die toeristen vertelt wat er te beleven is. Purmerend en omgeving hebben veel te bieden, deze brochure maakt de informatie laagdrempelig en toegankelijk voor toeristen’.
Het boekje herbergt informatie over shoppen, stadswandelingen en dineren en toeristische voorzieningen zoals bijvoorbeeld fietsverhuur in Purmerend e.o. Tevens staan er diverse toeristische routes in de omgeving in. Daan: ‘Met de brochure willen we in een belangrijke behoefte voorzien. De brochure is zeker niet alleen bedoeld voor bezoekers, maar ook voor Purmerenders zelf, Purmerend wil haar inwoners stimuleren om de stad vanuit een ander perspectief te bekijken.’
De goede wil om het imago van Purmerend (en omgeving) op te krikken is er dus. Voor liefhebbers van weilanden, rechte polderwegen en poldersloten en liefhebbers van de orde van de gulden snede is er veel te beleven in onze dreven.
Maar zolang slot Purmersteijn niet is herbouwd zal de nieuwsgierige toerist het in Purmerend moeten doen met het terrassenplein De Koemarkt. Jammer dat die plek door de bij de aanplant al gedoemde armoedige iepen beslist geen blijvende indruk zal maken. Gemiste kans!