Volgens onderzoek wordt er veel cocaïne gebruikt in Amsterdam. Tot mijn verrassing bleek dat te zijn geconstateerd door rioolwateronderzoek. Daar keek ik vreemd van op want mijn eerste idee hierbij is dat het dan juist wordt weggespoeld. Alsof het ’t opruimen van een aquarium betreft.
Het bleek geen onderzoek van Diederik Stapel te betreffen dus het zal wel waar zijn. Het probleem beperkt zich bovendien niet alleen tot Amsterdam, veronderstel ik, maar de hele regio, Purmerend niet uitgezonderd. De aanpak van soft- en harddrugs leidt tot criminele handel met grote winsten. Het grote voorbeeld waar dit toe leidt speelde een eeuw geleden, toen in Amerika een alcoholverbod gold. De basis waaraan de Amerikaanse misdaadsyndicaten hun superrijkdom en ‘bestaansrecht’ tot heden ten dage aan ontlenen. Maar dit terzijde.
In geheime belastingparadijzen verbergen superrijken naar voorzichtige schatting 29 biljoen dollar (29.000.000.000.000 dollar). Ik noem het bedrag maar in dollars, want dat is momenteel een waardevastere munt dan de euro. In één week tijd werd de euro maar liefst 22 procent minder waard. Al enige tijd bekruipt me het gevoel dat individuen en clubjes van rijken spelen met ons financiële stelsel en zo door het manipuleren van renteschommelingen en/of uitruil van valuta hun geldbergen nog verder aanvullen. Met Griekenland, Spanje, Italië, Portugal enz. als instrumenten.
Het is bekend dat superrijken veel luxe drugs gebruiken zoals cocaïne, dus wonen veel superrijken in Amsterdam, als ik het rioolonderzoek serieus neem.
Een waarheidsstaffeltje in de trant van: mijn jas past in mijn tas, ik pas in mijn jas, dus ik pas in mijn tas. Geen speld tussen te krijgen, maar kloppen doet het niet. Als ik me niet vergis wordt dit elitair aangeduid als een ‘foutief syllogisme’. Om maar te zwijgen waar het foute syllogisme tussen criminele syndicaten en superrijken en Amsterdammers toe leidt.
Ondertussen is de VVD gestart met het verspreiden van foute verkiezingsposters. Wie herinnert zich niet de overbodige posters bij de gemeenteraadsverkiezingen waarmee landelijke politieke punten werden toegeschreven aan lokale politici? Het succes daarmee schreeuwt om herhaling.
Nu bij de Kamerverkiezingen sleept de VVD zelfs Spanje erbij. ‘De beker mogen ze hebben, onze kredietwaardigheid niet.’ Dat is een slogan die de VVD op Facebook heeft geplaatst. De regeringspartij refereert aan de finale van het Europees kampioenschap voetbal, die tussen Spanje en Italië ging. Prompt voelen de Spanjaarden zich met hun superrijke voetbalploegen door die superrijke Nederlanders lelijk in de ‘zeik’ genomen. En eerlijk gezegd is het de zoveelste infantiele marketingstunt van de VVD die de kwalitatieve status van de Nederlandse politiek verder afbreekt. Beter zou een grap zijn over Sinterklaas die straks te weinig pecunia heeft om ons op 5 december te verwennen. En dat daarom veel partijen, waaronder de VVD, de Spanjaarden flink spekken. En als Sinterklaas straks zijn inkopen in Purmerend doet, dan is dat ook goed voor de winkelstand bij ons. Wie het huidige landschap met wassend leegstand thans bekijkt wordt daar niet vrolijk van.
Een logische redenering zou dus nu kunnen zijn: veel mensen hebben een hekel aan de politiek, de VVD is een politieke partij, dus veel mensen hebben een hekel aan de VVD. Of dit een goed of fout syllogisme is moet u zelf maar uitmaken.
Al werkende heb ik momenteel een vakantieklus in Amsterdam. Ik beweeg me tussen de superrijken daar alsof ik erbij hoor. Als ik in mijn omgeving eindelijk durf te vertellen dat ik uit Purmerend kom en het begin van het gekrakeel over een sporthal met vijf of zes zalen aankaart, stuit ik op geglimlach.
Minzaam wordt gewezen op al het grootse werk wat in de Nederlandse wereldstad wordt ondernomen. Op sportgebied wordt gewezen op de schitterende sporthal Ookmeer die voor nog geen 11 miljoen euro kortelings werd voltooid. Of die echt kan worden vergeleken met wat in Purmerend op stapel staat zal binnenkort wel duidelijk worden. Mijn eerste indruk is overigens positief.
Onder het gebruik van enige genotmiddelen is er in deze oase van materiële en immateriële rijkdom al snel geen vuiltje meer aan de lucht, wel in het riool.