De leden van het CDA hebben fractievoorzitter Sybrand van Haersma Buma meteen al met 51,4% van de stemmen in de eerste ronde gekozen tot lijsttrekker. Mona Keijzer, geboren en getogen in Volendam, woonachtig in Ilpendam en wethouder in Purmerend, kreeg 26% van de stemmen. De nek-aan-nekrace die werd verwacht bleef uit. En weer heb ik door deze te voorspellen afloop weddenschappen gewonnen. Het was natuurlijk een stille hoop van velen dat ‘onze’ streekgenoot Mona zou winnen. Maar zo zit het CDA nu eenmaal niet in elkaar. Vernieuwing en verrassing hoef je bij die partij niet te verwachten. Toen ik merkte dat Van Haersma Buma zich nergens in CDA-verband echt hoefde te verantwoorden voor de feitelijke en morele mislukking om met de PVV in Nederland de macht te kunnen blijven behouden, wist ik al hoe de vlag er voor stond.
En weer laat het CDA ook een sterk staaltje van strategisch handelen zien in het reageren ‘met een vlucht voorwaarts’. In plaats dat D66, GroenLinks en ChristenUnie eerst CDA en VVD laten erkennen principieel onjuist te hebben gehandeld door zich te laten gedogen door de PVV, laten ze deze partijen ermee wegkomen. CDA en VVD werden in het zadel gehouden door een partij die de samenleving wenst te splijten. Dat kon hen kennelijk niets schelen. D66, GroenLinks en ChristenUnie hadden moeten zeggen dat CDA en VVD eerst verantwoording hierover hadden moeten afleggen voordat zij een akkoord wilden sluiten.
Aan de houding van de VVD-ers, zeker dat van de heer Rutte, is duidelijk te zien dat ze zich een beetje generen. Maar het CDA gaat gewoon door met het exploiteren van het hoogste bestuur in Nederland of het de gewoonste zaak van de wereld is. En er blijken, zoals het CDA steeds weer weet, altijd wel een paar partijen politiek intellectueel zo dom dat ze er in trappen. Het zal straks op de kiezers aankomen of dit wordt doorzien en afgestraft. De tijd zal het leren.
Ik verwacht dat er qua zetels een coalitie van SP, PVV en PvdA mogelijk zal worden. Op veel punten die voor hardwerkende en uitgewerkte Nederlanders belangrijk zijn ontlopen deze partijen elkaar nauwelijks. Natuurlijk is het tegelijkertijd duidelijk dat een soort ijzeren gordijn deze partijen scheidt. Dat gordijn wordt in stand gehouden door het hysterische gedoe van één van hen als het om tolerantie en verdraagzaamheid gaat waar het vreemdelingen en nieuwe Nederlanders betreft. Het optreden van Hans Janmaat van de nu historische Centrum Democraten valt er bij in het niet, maar dit terzijde.
Het CDA en de VVD gingen door dat ijzeren gordijn dus tot voor kort gemakkelijk heen. Het kabinet ontviel dan ook niet de steun van de PVV door de vreemdelingenpolitiek. Dat zou nog een beetje sierlijk zijn geweest. Nee, het waren juist de gevolgen van het regeringsbeleid voor de hardwerkende en de uitgewerkte Nederlanders waar de PVV de voet dwars voor zette. Terecht dat moet worden gezegd.
Natuurlijk zal Mona Keijzer op een verkiesbare plaats meedoen voor het CDA bij de komende verkiezingen. Ze vertrekt dus zeer binnenkort uit Purmerend als wethouder. De heer Buma wil haar zelfs als ‘running mate’, hoorde ik hem voor de televisie zeggen. In Purmerend zal het gekrakeel of dit college van burgemeester en wethouders dan qua samenstelling zo moet blijven binnenkort wel losbarsten. Ik denk dat de portefeuille die mevrouw Keijzer nu heeft eenvoudig tussen de overblijvende wethouders kan worden verdeeld. Maar waar laat je dan de stem van het CDA nog doorklinken? Misschien dat dan toch het commissielid Bert Bouman als oplossing naar voren wordt geschoven. Wie weet, de tijd zal het leren.
Persoonlijk hoop ik dat bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen de echte lokale partijen hun huismerk zo sterk weten uit te dragen dat ze een college van B&W kunnen vormen. Ik durf er niet op te wedden dat dit gaat lukken, dus is de kans groot dat er een landelijke, ook op lokaal niveau opererende, partij zal kunnen aansluiten. Ik hoop dat ik het dan voor het zeggen heb; daar is alle kans op, droom ik vaak.
In dat kader maakte de nieuwe fractievoorzitter van D66 een hele slechte beurt in de commissie AZ. Terwijl iedereen weet dat de Stadspartij door het sterke optreden van raadslid Bert Meulenberg een desastreuze stijging van de openbaar vervoerstarieven voor Purmerenders wist te voorkomen, beweerde de heer Voorbij dat hij hier mede de hand in had gehad en niet Bert Meulenberg. Indirect beschulidgde hij al doende op een pinnige wijze de Stadspartij van geschiedsvervalsing. Nu, als er iets niet klopt is het zijn bewering, waarmee hij zichzelf politiek beschadigt. Er ontstond toen zelfs nog een heus relletje over. Dat lijkt wel allemaal aan het brein van de heer Voorbij ontsnapt.
En zo zijn er wel meer Purmerendse politici die ik met plus of mintekens op mijn lijstje heb staan. Of ik dat lijstje ooit zal kunnen gebruiken is ongewis, de tijd zal het leren.