Woensdagavond volgde ik via de tv het langverwachte debat in Purmerend over, ik citeer mw. Kronenburg (SP) ‘de schandalige tariefsverhoging’ van het openbaar streekvervoer de komende jaren.
Tot mijn niet geringe verrassing kwam mijn column over deze affaire van enige weken terug als eerste aan de beurt. Trots vervulde mij toen ik hoorde hoe er afstand werd genomen van hetgeen ik in mijn column als mening over de voorgenomen tariefsverhoging gaf. Kijk, als columnist ben je toch een ijdeltuit die graag gelezen wil worden en daarvan de zichtbare terugkoppeling van degenen die hij of zij met zijn woorden wil treffen bemerkt. Thans daaraan geheel onverwacht dus geen gebrek. Opmerkelijk was wel de richting van waaruit het distantiëren van mijn column kwam. Woordvoerder Bert Meulenberg van de Stadspartij voelde kennelijk de druk van de anderen op de columnist. Daarmee wilde hij vermoed ik voorkomen dat het debat door mijn proza zou worden beheersd. Dat vind ik uiteraard jammer maar wel begrijpelijk.
Subtiel gaf hij er zo ook blijk van dat binnen de Stadspartij autonomie en vrijheid van meningsuiting het hart van de politieke vereniging vormen. Als ik er ooit mee stop kan Bert mijn plek als columnist zo overnemen.
Nu toch blijkt dat mijn columns in brede kring worden gelezen, even in het kort een uitleg over wat een column is. Een column is een kort stukje proza waarin de auteur spits en uitdagend zijn mening ventileert. Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Over het debat zelf kan ik kort zijn. In zijn algemeenheid kwam naar voren dat een tariefsverhoging onontkoombaar is maar dat toch moet worden geprobeerd de schade voor de Purmerenders te beperken. Ik laat mijn mening en wat diverse Purmerendse politici erover hebben gezegd maar even voor wat het is. Een tweede blijk er van krijgen dat mijn verhaaltjes worden gelezen en doeltreffend zijn, zo kort achter elkaar, lijkt me namelijk teveel van het goede. Lof heeft nu eenmaal meer mensen bedorven dan kritiek.
Toen ik een dag later de vergadering van de commissie Samenleving zag begreep ik voor welke lange tenen Bert Meulenberg vrees moet hebben gehad. Een inspreker en de SP tartten de raad op een wijze die een columnist niet zou misstaan over de (nieuw) bouw van de Martin Luther Kingschool. In dit opzetje liep een hele horde raadsleden met verhit geraakte hoofden. Door prima ingrijpen van wethouder Berent Daan kwam alles in een rustiger vaarwater. Met één verschil, mevrouw Sacco van de SP bleef de confrontatie zoeken en gedroeg zich of ze redder, aanklager en rechter in één persoon verenigde. Maar inmiddels was nu toch iedereen wel duidelijk dat de SP politieke propaganda bedrijft over de hoofden van de ouders en leerlingen van de Martin Luther Kingschool. De politiek van dit Purmerendse raadslid kwam zo steeds verder van alle realiteit te staan. Wel grappig overigens om te zien en natuurlijk altijd leuk om door te vertellen.
De Amsterdamse PvdA-fractie wil dat de inwoners van Amsterdam worden onderworpen aan een stresstest. Daarmee willen de socialisten zich inzicht verschaffen in de effecten van gemeentelijke bezuinigen en kortingen op de burgers. Dat was even schrikken! Alle Amsterdammers langs bij de psychiater, maar het ligt gelukkig genuanceerder.
Het gaat de PvdA-fractie om het toetsen van de maatregelen van het kabinet aan de inkomens van alle Amsterdammers. Gaat het bij de stresstest van banken om hun weerbaarheid tegen financiële rampen bij de Amsterdammers gaat het om de koopkrachtplaatjes. De kans dat veel Amsterdammers erop achteruit gaan is volgens de PvdA groot, onder meer omdat het een gemeente is met veel sociale problemen. De kans staat er, ook bij twee keer lezen. Zo ver is het al gekomen dat het de Amsterdamse PvdA-fractie gewoon ontbreekt aan parate kennis waar de kortingen op inkomens en subsidies, verhogen van prijzen zoals het schandalige voornemen (SP-taal) op het openbaar vervoer met meer dan 30%, gevoeld worden.
De Amsterdamse PvdA fractievoorziter Frank de Wolf zegt: “De gemeente heeft last van de kortingen die het kabinet doet op het gemeentefonds. Ook wordt door het kabinet gekort op de budgetten waarmee mensen aan het werk geholpen worden. Bepaalde groepen Amsterdammers merken dat extra omdat ze afhankelijker zijn van de gemeente dan anderen.”
Allemaal de schuld van het kabinet dus. Ondertussen heeft Amsterdam één van de laagste onroerendezaakbelastingen van het land. En wil het de burgers van de randgemeenten met door middel van Hollands rekenwerk vervaardigde streekvervoertarieven de slecht gecalculeerde budgetten van de metro laten vullen. Kan er ook een stresstest komen voor allen die Amsterdam als schatplichtige burgers ziet?