Wat houdt de Nederlander in deze vakantietijd bezig? Na de kortstondige opleving van onze nationale elf, is dat natuurlijk de stijging van de prijzen. En met stip is dat natuurlijk de prijs van de benzine voor onze eigen blikken melkkoe.
De stijgende prijs van de benzine raakte me tot voor kort niet, ik tankte altijd € 25,-.
Mij nemen ze er met die stijgende benzineprijs niet tussen, dacht ik. Maar ik merkte dat ik steeds vaker bij de benzinepomp langs moest, er klopte iets niet aan mijn redenatie. Maar wat?
Toen ik bij mijn al eerder geroemde anarchistische buurman dit dilemma terloops ter sprake bracht, brak hij in een schaterlach uit.
"Je kunt wel zien dat je veel naar die raadsvergaderingen op de tv kijkt’, zo reageerde hij. "Geestelijk ben je er al helemaal ontregeld door aan het raken".
"Heb je gehoord dat ze nu ook al speciaal debattrainingen hebben gehad en een camaratraining?"
Ik moest eerlijk bekennen dat niet te weten en eigenlijk ook niets van te hebben gemerkt de afgelopen keren dat ik keek. Eerlijk gezegd vind ik het er steeds beroerder gaan uitzien, maar door het soapachtige aspect ook wel leuker, zo liet ik weten.
Als buurman eenmaal op zijn praatstoel zit over de eigenaardigheden van onze lokale politici is hij bijna niet te stoppen. Midden in een zin, die ging over het merkbaar opschuiven van onafhankelijk raadslid Henk Heida richting Ouderenpartij en de warboel die de teruggekeerde fractievoorzitter van die partij Thijs Kalverboer er toch steeds weer van weet te maken, wist ik hem slim te onderbreken.
Ik bracht het gesprek op zijn eigen auto. Sinds kort heeft buurman een tweedehands auto met dieselmotor. "Hoe zit het met die dieselprijs en het verbruik", vroeg ik hem.
Tot mijn stomme verbazing liet hij weten van de dieselprijs geen verstand te hebben. Zijn dieselauto tankt hij af met sla- en zonnebloemolie.
Hij startte de auto even en inderdaad het rook direct naar oliebollen. Hij mopperde wel dat het steeds moeilijker wordt om kratten met flessen olie te pakken te krijgen. De schappen in de supermarkt zijn steeds sneller leeg, kennelijk is hij niet de enige met dit briljante brandstofidee.
Na even om zich heen te hebben gekeken of niemand anders meeluisterde liet hij -in vertrouwen- weten, over te gaan schakelen naar afgewerkte frituurolie. Kost maar 16 cent een liter. "Even filteren en hoppa in de tank", voegde hij er opgetogen aan toe.
Dus rijdt u binnenkort achter een auto die naar bitterballen ruikt, dan is het de auto van mijn buurman.
Met zijn wijze les ben ik nu ook op zoek naar een andere auto. Liefst eentje met een diesel die zo oud is dat deze is vrijgesteld van wegenbelasting. Gaat beslist lukken, ik heb een hele mooi voor een prikkie op het oog.
Ook ben ik op zoek naar een andere bank voor het dagelijkse geldverkeer. De bank waar mijn topsalaris inclusief bonussen binnenkomt, en ik legaal spaar, zal ik maar zeggen. Mijn huisbank Fortis staat op instorten verneem ik uit het nieuws. Het overnemen van de ABN-AMRO en de kredietcrisis heeft de bank in acuut geldgebrek gebracht. En als ik er nu al aan denk mijn centen in veiligheid te brengen, dan zijn er duizenden zoals ik daar ben ik door ervaring wel achter. Dus het kan alleen maar erger worden. De bank is naarstig op zoek naar kasgeld en wringt alles uit waar maar euro’s uit kunnen druipen.
Heel soms gaat wel eens meer een bank failliet. Van der Hoop nog niet zo lang geleden. Teixeira de Matos al veel langer geleden. Bij die laatste bank verloor mijn vader veel geld, die heeft me toen ingeprent om bij de eerste tekenen van bankverval direct je centen in veiligheid te brengen.
Gelukkig had vader een topbaan me bonussen en al, hij was er financieel dan ook zo weer bovenop. Ook toen waren er dus al topbeloningen voor toppers. Opmerkelijk vaak ging hij daarna richting Luxemburg op vakantie, het geheim daarachter kwam ik pas bij zijn overlijden te weten. Achter een partij oude conservenblikken vond ik de brief aan mij met de speciale instructies om bij zijn stille vermogen te kunnen komen.
Van Luxemburg verscheepte ik het geld naar Liechtenstein, en toen de belastingdienst te dicht bijkwam ging het, nog steeds aanwassende, vermogen naar Monaco. Ik denk nu zelfs al over Libië als volgende halte met een fiscaal veilige bank. ‘Altijd voorblijven die belastingjongens’, is nog zo’n ingeprente wijsheid in onze familie
De afstand doet er niet meer toe, met mijn op frituurolie draaiende diesel kan ik de hele wereld rond op het ‘kwartje’ van Kok.