Helaas kwam de waarschuwing om geen verpakte zalm van Foppen te verkopen of te eten in mijn geval net te laat. De foute bacteriën bleken ook in de zalm maaltijdsalades te zitten en kom daar maar eens tijdig achter. Het kwaad was al geschied voordat ik er erg in had. De zalm die van noord naar zuid europa voor verwerking (en besmetting) en terug is verscheept, velde me totaal. Stom ook want normaliter koop ik mijn zalmproducten bij de Volendamse visboer, gemakzucht had me nu de supermarkt als leverancier laten kiezen. Dat gebeurt dus nooit meer, beloof ik mezelf.
Het oude credo: wie een goede visboer heeft is een gelukkig mens, blijkt eens te meer een waarheid als een koe.
Ondertussen natuurlijk wel de vraag wat voor gevaren lopen we door deze noord-zuid reispartijen van etenswaren nog meer? Het zeer informatieve programma ‘keuringsdienst van waarde’ is in ruste dus daar kunnen we (voorlopig?) geen wenkbrauwen fronsende informatie meer aan ontlenen.
Hollandse garnalen bijvoorbeeld worden in de Noordelijke wateren gevangen. Vervolgens naar ergens in Afrika vervoerd (Casablanca), gepeld en teruggereisd naar Nederland. Dat verklaart het smaakverschil in het voordeel van zelf gepelde garnalen. Wat is er nog meer wenkbrauwen fronsend?
Denk ook eens aan de stalletjes met etenswaren bij allerlei evenementen en braderieën. Maar dit allemaal terzijde.
Ik zag door bedlegerigheid pas achteraf (het systeem werkt gelukkig weer) dat in Purmerend in een commissievergadering het bestemmingsplan voor Wheermolen werd behandeld. Een beetje hap snap plan als je het mij vraagt, want een echte ruimtelijke visie gaat aan het bestemmingsplan niet vooraf. Het is meer het voortborduren op een lappendeken met veel steen en voorgesteld wordt dan ook maar om voort te borduren op het bestaande verstenende bestemmingsgebeuren. Conserveren van het huidige bestemmingsplan noemt men dat. Dat conserveren betekent wel dat per bouwplan vaak een aanpassing van de bestemming juist op die plek nodig is, omdat het bouwen toch weer net iets anders -meestal groter of omvangrijker- wordt dan hetgeen er stond.
Een goede visie waardoor deze wijk geleidelijk zou kunnen omvormen naar een groene woon- en leefomgeving zit er dan ook voor de komend decennia niet in constateer ik. Het raadslid dat de behandeling van een bestemmingsplan in dit bespreekkader trekt is helaas nog niet aangetreden.
Zo is er alleen commotie in de marge over het vervangen van bouw door hoogbouw naast hoogbouw. Mensen klagen dus over zichtvervuiling en overlast en proberen de blokkendozen wat verschoven te krijgen. Maar hoe je er ook naar kijkt de hele buurt bij de Meteorenweg blijft ook met nieuwbouw oerlelijk. En wordt steeds lelijker met al die bebouwing en nog te realiseren bebouwing.
Ondertussen kan door het gepolder met bestaande regels, in de hoop dat nieuwe regels spoedig de bestaande regels afdekken, het lpg station Wheermolen te dicht bij woonbebouwing blijven zo vrees ik de discussie horende. Dat er elders in Purmerend nog kortelings wel in dit soort gevallen voor scherprechter is gespeeld wordt schouderophalend afgedaan. Juiste besluiten van nog kort geleden worden zo ingehaald door interpretatie van nog in discussie verkerende veiligheidszaken en op grond dat ‘regels in beweging’ zijn. Zo de financiële consequenties van het verbieden van een LPG punt in de bebouwing omzeilend. Tja, het veiligheidsdenken over dit soort zaken stoelt al weer op zaken die geruime tijd terug gebeurden. Hopelijk wint het bestuurlijk lange termijn verstand het nog voor de raadsbehandeling het van het oplossen van dit financiële probleem door ‘bewegen van regels in de toekomst’ te voorspellen.
Waar het loslaten van mijn eigen regel om alleen visproducten bij de eigen visboer te kopen toe heeft geleid vind u al terug aan het begin van deze column. Ik heb mijn lesje om zonder goed na te denken te ‘bewegen met de eigen regels’ weer geleerd.