HomeNieuwsColumnBelasting alleen last of ook lust?

Belasting alleen last of ook lust?

handelboek
Geen enkele reactie bemerk ik op de terloopse opmerking in de vorige column dat het kabinet Rutte-Kunduz en het Kabinet Rutte-Plasterk (Diederik wil in de kamer blijven) de 4%-verhoging van de inkomstenbelasting doorzet.

Dat betekent dat in 2013 over de eerste € 19.645 van het inkomen € 785 meer aan belasting moet worden betaald. Dat hakt in ieders portemonnee denk ik zo. Maar in mijn omgeving merk ik dat niemand het weet en zich louter druk maakt om plasvliegjes die ons worden gepresenteerd. De prijs van de crisis, veroorzaakt door de geldwolven die gewoon hun gang kunnen blijven gaan, wordt zo al manipulerend bij het weerloze en onwetende volk neergelegd. De plasvliegjes worden in de media en door de politici uitvoerig ‘beplast’. Het lijkt wel een samenwerkend propaganda-apparaat. Ik doel hierbij natuurlijk op de aandacht voor langstudeerboete, de BTW-verhoging, de forensenbelasting, de verhoging van de AOW-leeftijd en ergens speelt ook nog de hypotheekproblematiek. De slinkse aanslag op de koopkracht van de burgers door fors te korten op het inkomen kom ik bij geen één politicus noch de media als punt tegen.

De bewijslast voor de bewering van de Rotterdamse hoogleraar J.W. Oerlemans, die sprak van Nederland als “éénpartijstaat”, krijgt zo steeds meer grond. Lang twijfelde ik of Oerlemans en volgers het wel goed zagen. Maar die twijfel is bij mij al een tijdje weggenomen. Des te meer de tijd voortschreed en ik bij allerlei gelegenheden en recepties werd uitgenodigd en zo steeds lieden van die paar honderd machtigste en mensen van Nederland in elkaars gezelschap ontwaarde, sloeg ooit de eerst twijfel toe. Vertwijfeld vraag ik me nu vaak af of ik door mijn baan van ambtenaar naar troubleshooter te verruilen en bekend ben om de creativiteit waarmee ik dingen onder het tapijt kan vegen (adviseur staat er op mijn visitekaartje), ik ook tot dit gezelschap ben gaan behoren?

Nu de herfst van mijn leven is aangebroken kijk ik ook graag terug en mijmer over wat ik in het verleden fout heb gedaan. Te lang te principieel gebleven misschien? Onkreukbaar, niet omkoopbaar? Niet uit op eigenbelang maar op gezamenlijk belang? Te weinig ambitie om het persoonlijk verder te brengen? Ben ik net als die ouderen die plotseling een motor aanschaffen nu mijn jeugd soms aan het inhalen? Begin ik nu de voldoening van het leven in een continuüm te leiden? Zonder doel, wel met een visie (rotzooi maar wat aan, het maakt toch niet uit) op een levenslijn met twee uitersten? We zullen zien waar het toe leidt.

Buurman, die altijd als een soort Malle Pietje zijn leven inricht, laat niet af om te roepen dat ik op het goede spoor zit. Nu ik het toch over hem heb, hij heeft een florerende handel ontdekt. De verhoging (in 2013 nog erger) van de accijnsen op frisdranken, tabak en alcoholhoudende dranken heeft hem tot een nog lucratiever handeltje in die goederen geleid. Wekelijks rijdt hij nu al naar de Nederlandse grens om over de grens, op bestelling van familie, vrienden en buren, allerlei goederen te kopen die door de Nederlandse belastingmaatregelen interessant zijn geworden om daar te kopen.
 
Af en toe zitten daar nog andere zaken tussen die hier in het westen schaars zijn of duur. Elektronica begint ook al tot zijn waren te behoren. Folderen met goedkope hypoteken en zelfs bemiddeling ervoor met Duitse banken gaat hij niet uit de weg. Maar dit terzijde. Nooit wordt hij aangehouden met zijn vracht, omdat de douane en politie de ogen strak hebben gericht op het verhinderen van een illegaleninstroom en verder in de verloren strijd tegen de invoer van drugs.

Buurman rijdt graag auto en hij heeft altijd vrijwillige bijrijders die er, net als hij, ook steeds meer vreugde in scheppen om het groeiende aantal Nederlandse regels en wetten een hak te zetten. Tanken doet hij uiteraard over de grens. Hij zint nog op een methode om brandstof tegen een buitenlandse prijs hier in het westen te krijgen. Het schrappen van het belastingvoordeel op rode diesel creëert plotseling een heel netwerk van nieuwe klanten die ook distributieplekken opleveren voor benzine. Sinds Holleeder een mediakanon is geworden kijk ik met dezelfde ogen naar het etaleren van de talenten door buurman. En wat nog opmerkelijker is: hij betaalt geen inkomstenbelasting over al die ‘vriendendiensten’ die hij op deze manier verricht.

Column artikelen