Beste lezer. Voor een keertje zult u het met mij moeten doen. De buurman dus.
Meander loopt wat dolend rond. Hij heeft wel onderwerpen, maar hij twijfelt of hij daarover wel kan schrijven. Een soort zelfcensuur vrees ik. Hij vertelde me dat hij iets wilde schrijven over het massaal kappen van bomen in Purmerend voor de riolering. Ook dat er niet onverkort een boom kappen, een nieuwe boom planten wordt toegepast. Nog los van de groeicylus en omvang van gekapte en geplante bomen.
Hij mompelde iets over een bestemmingsplan en begraafplaats. Maar hield daarover ijlings zijn mond toen hij mijn opmerkzame blik ontwaarde. Daar broeit dus wat bij hem.
De discussie in de commissie SOB over de woonvisie en de prioriteiten in Purmerend wat de uitvoering van die visie aangaat ergerde hem.
Zo is er het VVD-PvdA regeringsbeleid dat de woningcorporaties voor 1,7 miljard plundert. Die corporaties berekenen dit braaf door aan de huurders van de zeer vele sociale huurwoningen ook in Purmerend.
Allemaal onder het motto van ‘scheefwonen’ zo worden huurders een poot uitgedraaid. Niet ten gunste van de woningbouw, maar ten gunste van de schatkist. Wat is erger hoor ik hem steeds maar zeggen. Het volk belazeren of de 3% euronorm op deze manier halen?
Ook dat woningcorporaties de huur die nu gemiddeld 70% van de maximale te bereken huurwaarde is gaan optrekken naar 100% bij de eerste de beste gelegenheid ziet hij met lede ogen gebeuren. Dat gaat nieuwe huurders veel geld kosten. Sociale huurwoningen zeker voor mensen met zeer weinig inkomen gaan hier ernstig de dupe van worden. Zijn socialistische inslag speelt hem duidelijk parten.
Het lost zo natuurlijk wel het overschot aan sociale huurwoningen in Purmerend snel op, merkte ik enigszins cynisch op. Door de geforceerde huurverhogingen, lees verkapte lastenverzwaring voor huurders, worden sociale huurwoningen vanzelf duurdere huurwoningen. Precies wat PvdA en VVD zich best wel realiseren, dat zou althans nog van enig verstandig denkwerk getuigen. Dat schoot Meander behoorlijk in het verkeerde keelgat. Hij vindt misschien dat ik te ver ga of misschien juist niet, daar bleef hij vaag over.
Hij zit behoorlijk in zijn maag met de lokale VVD en PvdA. Die komen naar zijn mening te gemakkelijk qua schuldvraag weg uit de door hun Haagse hoofdkantoren aangerichte problemen zeg maar gerust de schade op lokaal niveau.
Als klap op de vuurpijl kwam daar het sociaal akkoord overheen. Een hoeveelheid van wat Meander noemt maatregelen en door mij stelselmatig tot idioterie werd betiteld, is plotseling van tafel of op lange termijn geschoven. Maar wat blijft er nu over aan sociaal akkoord? Twee keer niets is toch ook niets? Zo denk ik daarover.
In prominente VVD kring en in sommige media wordt er ook al op gewezen dat er regie zit achter het weggeveegde sociaal akkoord. Het zou Ton Heerts van het FNV de uitstraling van een overwinnaar moeten geven. Genoeg om de op kookpunt rakende FNV achterban tot rust te krijgen en zich achter hem te scharen.
Dat zou best kunnen, het venijn komt dan waarschijnlijk in het najaar en dan begint het hele poppenspel opnieuw.
Dat Nederland politici met staatmanschap mist, hoor ik tijdens mijn smokkelreisjes naar Duitsland over de grens daar vaak. En het is waar als je vanuit het pessimistische Nederland in het optimistische Duitsland komt dan is het verschil wel erg groot in kwaliteit. Dichtbij, zelfde soort mensen maar zo’n verschil in economisch optimisme. Dat is gewoon onthutsend maar wel verfrissend en geeft hoop voor de toekomst.
Zijdelings heeft Meander ook met de het wisselen van het koningschap te maken. Nuchter als ik ben zie ik het heel simpel. Nederland is nu eenmaal een koninkrijk en iemand moet het doen. Net zoals een circus een directeur moet hebben en een leeuwennummer een dompteur. Puur voor lering en vermaak dus. Ik koester mijn toevallige ontmoetingen met Majesteit. Meander stopt ze liever zo diep weg dat hij ze niet meer kan vinden.
Meander ziet het koningschap als een verhaal uit een vleesgeworden sprookjesboek, hij ergert zich aan al dat kinderlijke gepraat erover. En snapt niet dat niet iedereen republikein is. Net als ruim twee eeuwen terug, toen iedereen in Nederland dat nog was. Maar hij kan het allemaal even niet kwijt in zijn column. Vandaar dat dolende rondlopen. Ook zijn partij moet aan de volgende verkiezingen denken, zo realiseert hij zich maar al te goed.
Maar een goede buur is nu eenmaal goud waard, ook als je pen stilvalt. Het schrijven smaakt naar meer! Vort met de geit!!