Minister Donner heeft de Kamer laten weten voorlopig geen maatregelen te willen nemen om het passief vrouwenkiesrecht ook binnen de SGP te garanderen, zoals de Hoge Raad in een arrest van meer dan een jaar geleden heeft geëist. Het kabinet wil eerst het oordeel van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens afwachten in de zaak die de Staatkundig Gereformeerde Partij inmiddels tegen de Nederlandse Staat heeft aangespannen. Formeel heeft een gang naar Straatsburg geen opschortende werking, zoals de Nederlandse Staat ook altijd zegt wanneer het tot uitzetting overgaat van asielzoekers die een klacht aanhangig hebben gemaakt bij datzelfde Europese Hof. Minister Donner (CDA) lapt dus het oordeel van Nederlands hoogste rechtscollege aan zijn laars omdat hem dat politiek niet uitkomt.
Tegelijkertijd lees ik in de krant dat het aantal koopzondagen in Nederland niet wordt verruimd. Een voorstel hiervoor van D66 en GroenLinks krijgt in de Tweede Kamer geen meerderheid, met name omdat de partijen de cruciale steun missen van de PVV. Eigenlijk is de PVV, gedoogpartner van het kabinet, een grote voorstander van meer koopzondagen. Maar PVV-Kamerlid Dion Graus erkende openlijk de regering hierover niet in problemen te willen brengen. Al eerder deed de VVD aan kiezersbedrog op dit punt. De VVD voerde campagne met de slogan ’shoppen is ook zondagsrust’, maar beloofde in het regeerakkoord om het aantal koopzondagen te houden zoals het is. In het verkiezingsprogramma had de PVV opgenomen dat ze een onbeperkt aantal koopzondagen wil, waarbij ondernemers zelf mogen beslissen of ze opengaan. Het niet verruimen van het aantal koopzondagen wordt gezien als een handreiking van het kabinet aan de Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP), een partij die voor het kabinet belangrijk kan zijn voor een meerderheid bij stemmingen.
Premier Mark Rutte (VVD) moet in de Tweede Kamer uitleggen waarom hij en PVV-leider Geert Wilders vorige week in het Torentje een gesprek hadden met het Zeeuwse Statenlid Johan Robesin. Diens stem kan van groot belang zijn voor het kabinet bij de Eerste Kamerverkiezingen op 23 mei. Wat wordt daar nu weer duister uitonderhandeld?
Tja, zo wringt onze regering zich naar een meerderheid in het parlement en breken partijen beloftes. Hoor je in dit verband bijvoorbeeld Charlie Aptroot van de VVD nog over het terugdraaien van het Kwartje van Kok? De benzineprijs wordt ‘kunstmatig’ naar ongekend hoogtes gestuwd. Oliemaatschappijen en regering verdienen er fors aan. Zo heeft oliemaatschappij BP zijn miljoenentegenvaller van de olieramp er al weer uit. De populist Aptroot heeft nu toch een kans voor open doel, zou je zo denken. Dat hij dat doelpunt even ging maken was zijn stokpaardje voor de verkiezingen. Hij liet geen kans onbenut om de PvdA die vuile streek van eertijds, geleverd door Wim Kok, in te peperen. Maar niks hoor, dat kwartje komt hem nu in het belang van het kabinet Rutte heel goed uit laat hij voor de radio weten. Waarom zegt hij niet en de journalist bijt niet door.
Minister Opstelten (VVD), die zich profileert als burgemeester Dirk Dickerdack uit de Bommelsaga, belooft 3000 politieagenten meer. Dat bleek al snel te berusten op Hollands rekenwerk. Nu maakt hij het nog bonter. 1 op de 5 politiemensen (10.000 totaal) kan wel worden vervangen door een toezichthouder vindt hij.
‘Veel beloven weinig geven, doet de gek in vreugde leven,’ zei mijn moeder altijd.
De SP heeft aan de hand van moties die de PVV in vier maanden al dan niet heeft gesteund de balans van kiezersbedrog door die partij opgemaakt. De SP heeft een waslijst opgesteld van ruim zestig kiezersbeloften die de PVV sinds het aantreden van het kabinet-Rutte heeft gebroken.
Hero Brinkman mag in zijn eerste bijdrage in de Provinciale Staten hoofddoekjes dragende burgers weer eens op PVV-kolderieke wijze als onbetrouwbaar afschilderen. Maar een redevoering van Thomas von der Dunk in het kader van de Willem Arondéus lezing in provinciale Staten wordt ter elfder ure afgelast. De redevoering zou te politiek zijn. Dit terwijl Von der Dunk juist het afglijden van de menselijke waarden en normen in de politiek aan de hand van feitelijke voorbeelden aan de kaak wilde stellen. Uiteraard waren er veel voorbeelden PVV-getint. Wat gisteren nog politiek onacceptabel was is vandaag acceptabel. De PVV houdt veel politici namelijk thans in gijzeling. Het Stockholm-syndroom waart rond.
Dat afgelasten, onder druk van Hero, toont het afglijden alleen maar meer aan stelt Von der Dunk. “Als er een olifant in de kamer staat dan mag ik het volgens Provinciale Staten wel hebben over de krapte in de kamer. Vertellen dat dit komt doordat er een olifant in staat mag ineens niet”, zo reageerde Von der Dunk beeldend. Hero Brinkman van de PVV betichtte Van der Dunk meteen van ‘PVV-bashing’ en twitterde verheugd: ‘Hulde bestuur. Afgang Von der Dunk!’ Wie de schoen past trekt hem aan, denk ik dan. Door zo te reageren wordt het gelijk van Von der Dunk nog eens onderstreept.
De afkeer die onze lokale PVV-beroemdheid Ariewim Boer plotseling na de verkiezingen toonde voor de PVV van Hero Brinkman, vanwege het hoofddoekjesstandpunt en andere ondergane vernederingen, staat mij nog klip en klaar voor de geest. Teleurstellend dat Ariewim er met zijn anders zo scherpe politieke antenne zo laat achter kwam met een dergelijk sujet te maken te hebben. Jammer dat je van de PVV geen lid kunt worden anders had Ariewim demonstratief zijn PVV lidmaatschap op kunnen zeggen.
Deze continue aaneenschakeling van willekeurig opgesomde onbetrouwbaarheden in de Nederlandse politiek kan niet zonder gevolgen blijven. Let op mijn woorden!