Stoer

stoer
Om het goede afgelopen jaar te vieren ga ik binnenkort weer een weekje naar het mondaine St. Moritz. Een beetje skiën en flaneren. Mijn medewerkers, uitsluitend familie, neem ik, als beloning voor hun harde werken, zoals gewoonlijk mee. Door het op deze manier te doen kan ik het uitje ook nog als bijzondere beloning fiscaal gunstig voor de zaak benutten, maar dit terzijde. Het was een goed jaar voor een adviesbureau zoals het mijne. Oorzaak, zo doceer ik graag, is een chaotische opererend landsbestuur, een symbolisch opererende regering, bestuurslagen die willen bezuinigen en dat zoeken door in het wilde weg medewerkers af te stoten. Overal waar afbreukrisico’s optreden worden interim-werkers ingeschakeld. Mijn bureau adviseert daarover, maar kan ook desgevraagd invallers inhuren. Ook daarover adviseer ik dan en verwijs dan door naar één van mijn dochterondernemingen. Maar dat zeg ik er natuurlijk niet bij. De vaak gehoorde roem over de integriteit in het Nederlandse overheidsbestuur is een groot goed en de wetenschap over hoe het werkelijk gaat wekt alleen maar meer wantrouwen bij de burgers.

Op lastenverzwaring voor de burgers rust een taboe. Door dit taboe profiteren vooral veelverdieners van de gunstige vestigingsvoorwaarden in Nederland. Nederland wordt niet voor niets door critici uit het buitenland een belastingparadijs genoemd voor belastingontduikers. Nederlanders zal je niet meer snel kunnen horen op deze wijze want een chauvinistisch besluit van de Tweede Kamer roept de regering op om deze ‘nestbevuilers’ aan te pakken. Terecht want ook door het doorsluizen van ontweken belastinggeld van brievenbus-bv ’s blijft er toch ongeveer 1,5 miljard euro in Nederland achter, is ooit eens becijferd.

Zie daarnaast een blijvend sterke groei van de handelsbalans. We exporteren veel meer dan we invoeren. Dat levert al jaren een miljardenoverschot op. Waar dat  verdiende geld allemaal blijft? Je hoort er eigenlijk weinig tot niets over. Kortom, voor vrije jongens is er veel te halen. De speelruimte is groot. Zelfs mijn vroegtijdig gepensioneerde buurman vond al morrend een gat in de markt en importeert nu levensmiddelen en technische goederen. Hij experimenteert nu ook met leningen en hypotheken uit het buitenland. Hij houdt er bovendien een heel leger met gepensioneerden of van een andere uitkering genietende, zorgvuldig geselecteerde bekenden mee van de straat. Vaak importeert hij producten van Nederlandse huize, maar over de grens door een vriendelijker belastingklimaat veel goedkoper dan bij ons thuis.  

Hij zoekt nu naar wegen om de transactie eenvoudiger te laten plaatsvinden door de producten niet eerst vanuit Nederland naar bijvoorbeeld Duitsland te verplaatsen en ze daar dan weer fiscaal gunstig terug te halen. Gelijk oversteken in Nederland via een soort vrijhavens, dat is zijn doel. Die vrijhavens schijnen er te zijn maar daar weet ik het fijne niet van. Buurman wel, maar die is daar erg gesloten over. Natuurlijk is het soms een vorm van smokkel die hij bedrijft, maar door het kriskras bezuinigen is er geen echte handhaving meer. Wat er nog aan praktisch opsporingsapparaat is dweilt met de kraan open en treedt voornamelijk op tegen drugstransacties en oplopende administratieve rompslomp bij van alles en nog wat. Tja, er zijn partijen die politiek dwepen met vermindering van regels, maar in de praktijk steeds juist meer regels, archivering en administratie bedenken. Politiek opportunisme en politiek spierballenvertoon staat stoer, maar gaat nu eenmaal niet hand in hand met  de werkelijkheid van liberalere regelgeving. Maar ook dit allemaal terzijde.

Minister Lodewijk Asscher wil, als belangrijke bestuurder in het Haagse, vreemdelingen onze gebruiken op gaan leggen. Zijn voornemen is het om deze vreemdelingen met ouderwetse dwingelandij te confronteren om zo de Nederlandse mores over te nemen. Hij noemt daarbij redenen en zaken die in onze cultuur een hoge waarde hebben en waar vreemdelingen, in zijn perceptie, bij achterblijven. Maar de realiteit is dat een ideaalbeeld van een land niet de werkelijkheid weerspiegelt. Het zijn natuurlijk niet alleen de vreemdelingen maar ook de Holleeders en zijn gelijken en aanbidders die het maatschappelijke beeld bepalen. Na iets meer dan honderd dagen regeren en niets wezenlijks weten te bedenken of te betekenen staat zo’n een beroep op een moreel appel natuurlijk wel stoer.

Column artikelen