Een pakje Marlboro sigaretten kost inmiddels, indien gevuld met 20 sigaretten € 5,47. In Duitsland en België betaal je voor dezelfde hoeveelheid € 4,95.
Een soortgelijk verschil doet zich voor ten aanzien van gedistilleerd, bier en wijn. Om over de benzine nog te zwijgen. Het kan niet anders dan dat hieruit een lucratieve handel, feitelijk is het smokkel, is of gaat ontstaan. Grensgebiedbewoners boffen maar. De zwarte handel in het alternatieve circuit in het westen van Nederland met deze producten bloeit er door op.
Boze tongen beweren dat zelfs de illegale drugshandel er al onder te leiden heeft omdat de zwarte afzetmarkt van sigaretten veel groter en zeker ook veel veiliger is. De ene drug (cocaine, morfine, wiet enz.) is hoe dan ook verboden en strafbaar. De drugs sigaretten en alcohol zijn dat niet, wel weer de zwarte handel en de smokkel daarin. Als de staat er maatschappelijk geaccepteerd aan kan verdienen dan mag het.
Wat een alcoholverbod overigens kan aanrichten dat kun je in de Verenigde Staten nog zien. De Amerikaanse tak van de Mafia heeft er veel baat bij gehad. En wereldwijd nu de handel in de verboden soft- en harddrugs.
Ongetwijfeld zal er straks -strak in de leer- weer een anti rokersclub opstaan die vindt dat de regering tegen het sigarettenhandeltje met politioneel geweld moet optreden. Er is al door zo’n clubje geopperd om een pakje sigaretten qua prijs op te trekken naar € 10,- Goed zo, doe maar, des te uitgebreider en lucratiever zal de zwarte handel bloeien en des te sneller zal de repressieve aanpak daartegen onuitvoerbaar blijken.
In mijn vorige column schreef ik over de Verlichting als beweging die het toenmalige verstopte denken een nieuwe ruimte bood en de mens maatschappelijk naar een grote progressieve vooruitgang voerde. De argumenten om deze vastgelopen evolutie weer op te pakken zijn naar mij dunkt legio aanwezig en nemen alleen maar toe.
Natuurlijk, in de jaren 60 beginjaren 70 van de vorige eeuw was er even nieuw licht. De Provo beweging deed opgang. De beweging die het klootjesvolk met gerichte acties tot andere -ruimere- gedachten wist te brengen.
Een wekelijks fenomeen toen waren de ‘happenings’ rond Het Lieverdje, een beeldje op het Spui in Amsterdam. Volgens “anti-rookmagiër” Robert Jasper Grootveld was dit beeldje, dat aan de stad was geschonken door tabaksproducent Hunter, het symbool van de vercommercialiserende maatschappij en de “verslaafde consument van morgen”.
Bedenk daarbij wel dat roken toen nog een zeer geaccepteerd gebruik was en daar een tegendraadse actie op ondernemen juist dat deed de gemoederen danig beroeren. Precies wat Provo beoogde.
Eén van de hoogtepunten was, onder veel gejoel, ook de verwijdering door de politie van een witte fiets die door Provo tegen het beeldje was gezet en voor algemeen gebruik bestemd was. De politie nam de fiets in beslag wegens “het ontbreken van een slot” (de kleur wit was door Provo uitgeroepen tot symbool van anti-commercieel en dus gratis).
Nu zou je het (anti-) rookmagiërschap gemakkelijk tegen de overheid in kunnen zetten. De overheid gebruikt de extra accijnsen namelijk in de eerste plaats om de regeringskas te spekken. Komt de regering boekhoudkundig geld tekort dan komen de accijnzen op alcohol, benzine en sigaretten als eerste voor verhoging aan bod. De verslaafde consument is nu de hedendaagse melkkoe van de overheid. Was toen de tevreden roker het doelwit van de acties, nu zou dat in Provo termen de ontevreden anti-roker zijn.
Een ander bekend voorbeeld van toen is het uitdelen van gratis krenten op straat door studente Koosje Koster, waarop zij door de politie werd gearresteerd, opgesloten en mishandeld, wat tot veel protest leidde. Weer een ander voorbeeld is het demonstreren met witte lakens nadat de burgemeester de leuzen “Vrijheid van Meningsuiting”, “Democratie” en “Recht op Demonstratie” verboden had. De demonstranten werden ook met onbeschreven lakens gearresteerd, wat aantoonde dat het recht op demonstratie door de autoriteiten niet werd gerespecteerd.
Nu hoef je alleen nog maar en hoofddoekje om te doen om grote delen van de goegemeente een schuimmond te bezorgen.
In New York wordt roken in parken, op pleinen en op het strand nog voor de zomer verboden. De gemeenteraad heeft een wet goedgekeurd die dit mogelijk maakt. Ook plaatsen als Times Square worden rookvrij. Er is hevig gedebatteerd over de wet. Het idee achter de wet is, dat niet-rokers niet langer gestoord worden door rokers, ook in de buitenlucht. Tja je moet toch ergens als lokale politici je spierballen mee laten zien.
En let op mijn woorden, terwijl in Amsterdam in de kroegen al lang weer in alle vrijheid wordt gepaft zal het toch ook bij ons op straat nog verboden gaan worden. Net als de stadsdeelraden en de coffeeshops. Onze landspolitiek is nu eenmaal mondiaal bezien dorpspolitiek.
Ik rook niet, maar om zoveel betutteling provocatief aan de kaak te stellen zal ik binnenkort eens een door een vriend meegesmokkeld sigaartje uit Cuba bij het Lieverdje opsteken. Even verderop, bij Café Scheltema zal ik vervolgens de vieze smaak met een flinke teug wijn wegspoelen.
Van het weekend maar weer een ritje naar Oberhausen om de voorraden aan te vullen.