HomeNieuwsColumnOhoebruno praat met Salomon Corvus over de aarde

Ohoebruno praat met Salomon Corvus over de aarde

Een op veler verzoek herhaald en geactualiseerd verhaal

Ohoebruno vertelt het verhaal van Salomon Corvus
tekening WAT

“Hallo beste vriend daar ben ik weer.” Op zijn gemak staat Ohoebruno naast me op een roestvrijstalen straatstoeltje in het Eendenlaantje.

“Ik kom net van de grens tussen Duitsland en Oostenrijk. Daar bestaan nog eeuwig zingende bossen. Ik bezocht mijn vriend Salomon Corvus, een raaf zoals zijn naam al aangeeft.”

Raven werden vervolgd en verdreven

“Salomons voorouders en ouders leefden vroeger in Nederland. Helaas, raven werden beschouwd als brengers van onheil. Mensen, die ook toen al in heksen en andere complot theorieën geloofden, bejaagden hen.
Schapenboeren en jagers in de 18e eeuw die hun hazen en fazanten wilden beschermen tegen de raven koelden hun moordzucht op ze. In de jaren 70 van de vorige eeuw heeft de mens zijn domheid en inhaligheid ingezien. Mondjesmaat werd de raaf teruggebracht naar Nederland. De voorouders van Salomon waren ondertussen ver van huis en haard verdreven.”

Raven wijs en slim

“Raven zijn bijna net zo wijs en slim als wij uilen. Ze geven hun onmetelijke kennis van ouder op kind door. Het zijn ware overlevingskunstenaars door al dat opjagen. Ja beste vriend, elk nadeel heeft zo zijn voordeel.
Ik vertelde Salomon van alle veranderingen in het landschap die wij bespraken. Nu dat was direct raak. Hij was bijna niet meer te stuiten in zijn uitleg. Houd je vast, hier volgt zijn verhaal”

Salomon de raaf over de natuur

‘Salomon stelde voorop dat alle veranderingen op de aarde niet los kunnen worden gezien van natuurlijke oorzaken. De mens is ook deel van de natuur of deze dat nu wil of niet. Kijk maar eens wat nu gebeurt met dat virus, maar dit terzijde. De mens beïnvloedt net als alle andere planten en dieren de natuur, en zo überhaupt de leefbaarheid, op aarde. Maar uiteindelijk wint de natuur. Lijkt me een overbodige vermelding, maar toch graag gedaan.”

Temperatuur 10 graden en zee ca. 100 m hoger

“Tijdens de oertijd was er veel CO2 in de dampkring, en was het ruim 10 graden warmer dan nu. Dat was pas een andere wereld: poolkappen waren er niet, de zeespiegel stond zo’n 100 meter hoger, grote delen van Amerika en Europa stonden blank, Nederland was bedekt met een lauwe, ondiepe zee met palmen langs de kust. In de poolstreken en in Nederland leefden nijlpaarden en krokodillen in moerassen. Rond de evenaar groeiden tropische bossen, vol insecten en kleine zoogdieren. Het was overal vrijwel even warm.
De extreme , relatief korte opwarming verdween even snel als hij gekomen was. Zowel voor het snelle ontstaan als het snelle verdwijnen zijn tot nu toe geen plausibele verklaringen voorhanden. Wel veel gespeculeer.

Hoe dan ook men ontdekte dat als het CO2 gehalte in de atmosfeer daalde, het kouder werd, de polen ontstonden en de zeespiegel daalde. Als het CO2 gehalte weer steeg dan gebeurde het omgekeerde. Zo wisselden koude en warme perioden af. Die klimaatveranderingen zijn zo oud als de aarde zelf.
Er zijn allerlei oorzaken voor dat stijgen en dalen aan te wijzen: de baan van de aarde om de zon, activiteiten van de zon, vulkaanuitbarstingen, meteoriet inslagen. Ook in de toekomst zal dit klimaatveranderingen veroorzaken. De natuur gaat zijn gangetje, ook al voor de mens het vuur uitvond.

Om een lang verhaal kort te maken: de daling of stijging van CO2 in de atmosfeer wordt nu algemeen gezien als de veroorzaker van de klimaatveranderingen.”

Huidige snelle stijging door menselijke activiteiten

“De CO2 concentratie gaat sedert 1900 stijl omhoog. De temperatuurwisseling is daar opmerkelijk genoeg niet gelijk aan. Begin 20e eeuw was er merkbaar een onverklaarbare opwarming in relatie tot de CO2 stijging. In de periode tussen 1945 en 1974 was er zelfs een lichte afkoeling; van 1975 tot 1998 is er een duidelijke opwarming merkbaar. Sinds 1998 is de opwarming weer minder sterk dan daarvoor.

De huidige opwarming op aarde is gemiddeld één graad Celsius. Dat de verhoging van de CO2 de opwarming veroorzaakt, daar is geen twijfel meer over. En dat de mens daar een aandeel(tje) in heeft evenmin.
Er woedt achter de schermen wel een wetenschappelijk strijd over het deel van die één graad die voor rekening van de mens komt.
Dat 97% van de wetenschappers de mens de hoofdschuldige achten lees je vaak, maar is een statistisch fabeltje. Het is een aanname op basis van 0,5% publicaties daarover waarin een uitspraak is gedaan. Dit maar weer eens terzijde gesteld.
De stijgende opwarming en CO2 is dus niet gelijk en evenredig aan elkaar, wat niet wegneemt dat de wetenschappers het erover eens zijn dat het verstandig is de CO2 uitstoot veroorzaakt door de mens omlaag te brengen.”

Experimenten

‘De mens in al zijn onwetendheid is angstig geworden en wil snel wat aan de opwarming te doen. De uitstoot van CO2 wordt gepoogd met kunst – en vliegwerk te verlagen. Het verbranden van fossiele grondstoffen worden gezien als de grote CO2 veroorzaker, dat dient te stoppen.

Niet alle huidige maatregelen om snel te stoppen met het verbranden van fossiele grondstoffen pakken goed uit. Ze zijn vaak met veel enthousiasme en geloof in hocus pocus genomen. Maar dat is de mens eigen. Met vallen en opstaan, geldverspilling, weggooien en opnieuw beginnen. Slachtoffers vallen en staan weer op. Zo zijn alle wetenschappelijk vernieuwende technologische ontwikkelingen door de mens uitgevonden en zo zal het nu weer gaan.

Zo, dat was in het kort de les van Salomon de raaf. Ik ga nu kijken wat er momenteel in de praktijk wordt geëxperimenteerd met wind- en zonne-energie, biomassa en andere ‘nieuwe energiebronnen’. Dat is wat ik eerder onderweg allemaal als schrikbeelden in het landschap zag.”

Met een ferme vleugelslag verdween de wijze uil richting Kwadijk. ‘Als dat maar goed gaat dacht ik’.

Column artikelen