Het verschil in prijs voor een fietsers en voetgangersbrug in Purmerend en Gent is 5 miljoen lees ik als toevallige passant op Sint Maartensdag in Dagblad Waterland. Actuele politieke nieuwsarmoede is het eerste wat ik bedenk. Toch intrigeert dit bericht over een opnieuw opgeklopte zaak die daardoor de gemoederen in Purmerend bezig houdt maar natuurlijk al lang een gelopen race is mij.
Ik lees In Dagblad Waterland ook het volgende:
‘De keuze van het stadsbestuur voor de dure brug is een welbewuste. Ongeveer een jaar geleden kwamen de SP en Leefbaar Purmerend in de gemeenteraad met voorstellen om, gezien het economisch tij, te kiezen voor een soberder en goedkoper ontwerp, maar die werden door de grote meerderheid van de raad van tafel geveegd. Purmerend wil zich met de Melkwegbrug op de kaart zetten. Het moet een attractie worden en dat mag best wat kosten.’
Een merkwaardig bericht in onze plaatselijk nieuwsbode.
Op Webregio staat namelijk: ‘Ongeveer een jaar geleden kwam de Stadspartij in de gemeenteraad met een voorstel om, gezien het economisch tij, te kiezen voor een soberder en goedkoper ontwerp, maar dat idee werd door de grote meerderheid van de raad van tafel geveegd. Purmerend wil zich met de Melkwegbrug op de kaart zetten. Het moet een attractie worden en dat mag best wat kosten. Maar een attractie kan ook aanzienlijk goedkoper, zo blijkt in het Belgische Gent.’
Ik heb de verschillen maar even geaccentueerde met een onderstreping.
Wat is waar? Even gekeken met de zoekfunctie op de website van de Stadspartij, daar staat: ‘Ondanks dat er goedkope alternatieven voorhanden zijn kiest de coalitie (PvdA, VVD, CDA en AOV) toch voor de meest dure variant voor de Melkwegbrug.’
In ieder geval is nu duidelijk wie ervoor hebben gezorgd dat deze volgens velen te dure brug er komt.
Eerlijkheidshalve moet eraan toe worden toegevoegd dat de Stadsregio met ruim drie miljoen euro Purmerend sponsort in de aanschaf en aanleg van de brug. Dus de kosten vallen in dat opzicht nog mee. Bovendien is de bewoners van Weidevenne deze duurzame brug in aanschaf en gebruik beloofd als snelle verbinding met ’t Stadje. Belofte maakt nu eenmaal schuld.
Duidelijk is dus ook dat de Stadspartij en de toen overige tegenstanders zich knarsetandend hebben neer moeten leggen bij de bouw van een dure brug. Die er nu wel moet komen en waarvan de aanbesteding en de eerste werkzaamheden zijn aangevangen.
De Stadspartij is toen ook niet weggelopen nadat de stemming over de brug was verloren, maar is inmiddels van oppositiepartij wel coalitiepartij geworden. Het democratische spel gaat -gelukkig maar- door! Saillant is dat de Stadspartij daardoor via haar wethouder Roald Helm menig raadsbesluit uit moet voeren waar de partij bij de stemming in de raad op zijn zachtst gezegd niet enthousiast over was. Denk aan de Melkwegbrug, maar ook aan het afvalophaalsysteem en het onderhoud van de openbare ruimte. Maar gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer. Kijk maar naar de Stadsverwarming, die draait de Stadspartij ook niet meer terug.
Door de berichtgeving over de Melkwegbrug, die in feite zelfs geen achterhoedegevecht meer beschrijft, kwam het verhaal van krantenverkoper Bertus Zuurbier me weer voor de geest.
Bertus was colporteur van De Vrije Socialist en gemeenteraadslid van 1921 tot 1923 voor de Rapaljepartij in Amsterdam. Met veel tam-tam bood hij op drukke punten zijn krant te koop aan, meestal op het Haarlemmerplein bij het standbeeld van zijn grote held Domela Nieuwenhuis.
Als er dan gezegd werd: ‘maar deze krant is oud, pareerde hij met de opmerking: ‘heb je hem dan al gelezen? Zoniet, dan is hij nieuw voor jou!’
Ondertussen scheet zijn hond het Nassauplein onder, voer voor de kapitalisten noemde Zuurbier dat!
Mijn buurman heeft Zuurbier nog gekend en hem vaak zien colporteren als de ‘arbeiders’ van werk naar huis in de Spaarndammerbuurt fietsten.
Als die me weer eens foeterend aantreft over een in mijn ogen luie journalistieke uitglijder of uitgekauwd bericht, dan zegt hij steevast: ‘Meander morgen verpakken ze weer vis in die krant!’
En eerlijk, hoewel ook oud nieuws, ook dat lucht elke keer weer op!