Het doel heiligt de middelen, dit Machiavellistische begrip werd de afgelopen weken nog eens duidelijk gedemonstreerd.
Eerst was daar de stemming in de commissie Stedelijke Ontwikkeling en Beheer (SOB). Daar ging het over een voorstel van het CDA om de mogelijkheid tot het geven van wensen en bedenkingen over hoogbouw op de locatie PostNL van de agenda te halen.
Het CDA is een erkend tegenstander van hoogbouw aldaar. Om de besluitvorming politiek te saboteren bleek deze partij, achter de rug van de mede coalitiegenoten om met dat deel van de oppositie dat er ook tegen is, te hebben samengezworen.
Wat wil het geval. Per partij mogen er -klein of groot- drie commissieleden zijn. Hollands rekenwerk leverde het CDA de uitkomst op dat als alle partijen tegen de hoogbouw met drie leden in de commissie SOB zouden zijn, het van de agenda verwijderen van het kunnen geven van wensen en bedenkingen een dikke kans maakte. En zo gebeurde het.
De voormalige vriendschappelijke betrekkingen tussen de onaangenaam verraste coalitiepartijen VVD, AOV en Stadspartij en het afvallige CDA waren na de gelukte coup per direct bekoeld. “Rattenstreek, niet meer door een deur kunnen”, waren een paar kwalificaties die direct vielen te beluisteren.
Uit de reacties later maakte ik op dat het CDA dacht dit bedenkelijke spelletje meende te kunnen spelen zonder dat het gevolgen in de betrekkingen in de coalitie en in de college vriendschap zou hebben. Dat de college samenwerking en de vriendschap direct werd opgezegd had men van CDA zijde dan ook niet verwacht. Onbegrijpelijk en kortzichtig maar bij partijen die nog in dorpspolitiek geloven is een dergelijk geloof soms wel meer waar te nemen.
Het tweede voorbeeld was de aantijging van ‘de vrienden van het Beusebos’. Deze vrienden zijn kennelijk zo vertwijfeld aan het raken dat ze op insinuerende en lasterlijke wijze een lid van de Stadspartij fractie van mogelijk niet-integer gedrag beschuldigden.
Dit vanwege zijn betrokkenheid als werknemer bij een hoveniersbedrijf dat ook in de Zuidoostbeemster klanten heeft. Een klant van het hoveniersbedrijf daar is namelijk voornemens zich ook in Purmerend te vestigen op een plek waar de vrienden zich als tegenstanders juist hebben ingegraven. De werknemer van het hoveniersbedrijf zou als raadslid best eens met eigen gewin doelen voor zijn werkgever in de besluitvorming kunnen zitten, zo opperen ‘de vrienden’ in een persbericht. “De vrienden’ overwegen een klacht in te dienen.
Mijn veronderstelling is dat insinueren en dreigen in hun ogen een sterker wapen (vooral in verkiezingstijd) is dan de daad bij het woord te zullen voegen. We moeten dan ook nog maar zien of dit varkentje nog een staartje krijgt.
De Stadspartij vindt, bij monde van fractievoorzitter Bert Meulenberg, de aantijgingen vanuit ‘de vrienden’, “die elk middel zal en wil inzetten om haar doel te bereiken: geen hotel in de kom A7”, nauwelijks het reageren waard.
Of ‘de vrienden’ nog wel in staat zijn tot fatsoenlijk actievoeren en of ze nog wel serieus genomen moeten worden is door hun handelen voor mij als betrokken toeschouwer twijfelachtig geworden.
Hopelijk zullen ‘de vrienden’ hun foute handelwijze inzien, excuus aanbieden en over gaan tot het weer oppakken van een fatsoenlijke vorm van actievoeren en zo hun aanzien proberen terug te winnen. Zo niet dan zijn het niet alleen politici die dorpspolitieke middelen inzetten om hun zin te krijgen. De tijd zal het leren.
foto boekomslag: Meander