‘Wat een rampen, in mijn afwezigheid?’ Met die woorden stormt buurman bij mij binnen. Hij is net terug van vakantie. Hij maakte de een of ander cruise in de Caraïben. In de ene hand heeft hij weekblad Privé en in de andere Voetbal International. Ik vermoed dat hij een beetje aangeschoten is, want anders zou hij zeker nooit met de Privé lopen te pronken. Hij noemt het steevast vrouwenvergif, wat zijn vrouw er niet van weerhoudt om het blad wekelijks te kopen. En, naar ik nu ook denk dat hij in het geniep leest.
‘Wat is er mis, buurman, vraag ik op zo’n neutraal mogelijk toon.
Wapperend staat hij met de Privé pagina voor mijn neus waarin de diefstal van geld en juwelen van Wesley en Yolanthe en Patrick en Rosanne wordt beschreven.
Tijdens hun vakantie op Ibiza, waar ze naar uitweken nadat het tijdens hun huwelijksreis bleef regenen op de Seychellen, zijn uit hun villa paspoorten, geld, kleding en juwelen gestolen.
Ook voormalig voetballer Patrick Kluivert en zijn Rosanna waren de klos. De twee logeerden in dezelfde villa in Santa Agnes. De stellen zijn geschrokken en keren terug naar Nederland. Zo lees ik.
‘Weet je voor hoeveel geld en juwelen ze zijn bestolen? Bijna 70.000 euro. Dat is toch absurd, wei neemt er nu zoveel waardeartikelen mee op vakantie. Weten die Wesley en die anderen niet dat je met je plastic geldkaart overal terecht kunt.
Weet je wat ik denk Meander, dat ze het express hebben laten stelen om weer eens in het shownieuws te komen. Die lui doen alles om hun naam in de bladen te zien staan.’
Nu weet ik wel zeker dat hij aangeschoten is en kroegpraat zijn vocabulaire beheerst. Ik lok hem verder uit zijn tent door te vragen hoe gaat dat dan verder?
‘Heel eenvoudig, je laat en nep tattoo zetten met veel publiciteit, je laat wat stelen dat veel publiciteit trekt. En let op binnenkort is Yolanthe zwanger –publiciteit- ; er wordt een kind geboren –publiciteit’-; er ontstaan spanningen in het huwelijk van Weseley en Yolanthe –publiciteit -; Wesely en Yolanthe gaan scheiden –publiciteit -. Zo werkt dat tegenwoordig antwoordt buurman.’
“Als je dat allemaal van tevoren al weet, waarom lees je dat dan in wat jij steevast aanduidt als een blad vol met vrouwenvergif?’
Buurman ontnuchterd wat en stopt grommend een beetje rood van schaamte het blad snel weg.
Om het snel over wat anders te hebben komt nu Voetbal International aan bod. Daarin staat de poging van Nederland en België in om het wereldkampioenschap voetbal op termijn naar onze streken te halen.
‘Weet je wat die FIFA allemaal eist Meander? Belastingontheffing, je kan wel merken dat die Sepp Blatter een Zwitser is, eigen vrije rijbanen. Geen snelheidsbeperkingen, tegen de stroom in mogen rijen. Vliegvelden die absoluut en alleen beschikbaar zijn als het moet voor de FIFA bobo’s. Zeggenschap over ons parlement, tijdelijk schorsen van onze Koningin en die van België uit hun ambt en ga zo maar door. Dit is toch te gek voor woorden. Het schijnt in Zuid-Afrika ook zo te zijn gegaan, maar ja daar weten ze niet beter. En weet je wat het ergste is, het lijkt erop dat die warhoofden hier er nog op in willen gaan ook. Zelfs alle verstandige adviezen en raad van VI hoofdredacteur Johan Derksen worden in de wind geslagen zo lees ik.’
Ik mompel iets van voor wat hoort wat. ‘Wat dan’, reageert buurman meteen.
Snel verzin ik een paar goeie tegenzetten. ‘Misschien kunnen we de buitenspelval voor ons afgeschaft krijgen en zijn we de enigen die karatetrappen mogen gebruiken om de tegenpartij te weren. Grensrechters van ons zelf. En als het effe kan invoering van een toelatingsexamen om te mogen stemmen.’
Ik probeer hem nog te interesseren voor iets waar ik om moet glimlachen. In Slowakije probeert men met man en macht het nationalistische gevoel aan te wakkeren door het plaatsen van pompeuze standbeelden van koning Svatopluk. Nu blijkt dat de beste man nooit in Slowakije is geweest. ‘Net zoiets als bij ons met die Bataafse Mythe buurman en dichter bij huis de viering van het 600 jarig stadsrecht.’
‘Heb jij gedronken Meander’, vraagt buurman een beetje perplex. Hoofdschuddend, enigszins waggelend gaat hij terug naar zijn eigen erf.