Buurman holt binnen.’Heb je op twitter gelezen hoe fijnzinnig sommige Purmerendse politici converseren?’ Voor de zoveelste keer leg ik buurman uit dat al die zogenaamde (a)sociale media niet aan mij zijn besteed. Maar nieuwsgierig vraag ik toch wat hij bedoelt.
Volgens buurman is er een klein oorlogje uitgebroken over het niet nakomen van afspraken waarover ik in mijn vorige column al schreef. Navertellen waar het precies om gaat kan hij niet, maar de sensatie is er wel. Hoogtepunt van het ruzieachtige debat op twitter is het uitmaken voor GALBAK door één raadslid aan het adres van een ander raadslid. Ik hoor van buurman wie het zijn en pak mijn notitieboekje om minnetjes uit te delen voor de dag dat ik het voor het zeggen krijg bij de coalitievorming. In stilte moet ik wel grinniken dat het kruiswoordpuzzelwoord galbak bevorderd is tot politiek taalgebruik.
Nu buurman er toch is nemen we even het actuele nieuws door. Volgens menige politieke partij is de leeftijd voor het alcoholverbod voor jongeren te laag. Het zou 18 jaar in plaats van 16 jaar moeten zijn. Tegelijkertijd constateren partijen dat handhaving of het nu om 16 of 18 jaar zou gaan niet plaatsvindt. Het zit niet in de morele waarden van de betrokkenen zelf, dus zullen wetten, regels en handhavend toezicht nodig zijn om overtreders van deze morele regels mores te leren. Om redenen die iedereen wel kan bedenken weet je dat dit niet gaat lukken. We zijn nu eenmaal en volkje geworden met een waarden- en normenstelsel waarvan je de kwaliteit direct herkent aan het ontstellend aantal wettelijke regels. En volgens een oude Griekse wijsgeer herken je de integriteit van het volk het beste aan de hoeveelheid wetten en regels die nodig zijn om waarden en normen te handhaven. We staan er dus objectief gezien niet best voor.
‘Maar daar wordt wat aan gedaan, Meander’, merkt buurman op. ’Ik hoor net dat er regels en wetten zijn die juist niet meer gehandhaafd gaan worden. En als dat werkt schaffen we die wetten en regels gewoon af.’ Buurman vertelt dat hij in het nieuws vernam dat fietsen zonder licht, autorijden zonder gordel en bellen in de auto met het toestel aan je oor niet meer gehandhaafd gaat worden. Handhavers krijgen zo hun handen vrij om zich zo met de echte dingen bezig te houden. Welke dat zijn werd er niet bij verteld.
Out of the box-denkend kunnen buurman en ik nog wel een paar overbodige regels verzinnen waarop het handhaven (dat er toch al niet of nauwelijks is) kan worden stopgezet. We komen al snel tot het volgende zeker niet complete lijstje: het rookverbod in de horeca, fietsen op het trottoir, zwart rijden in het openbaar vervoer, opruimen hondenpoep door baasje, afsteken vuurwerk, te hard rijden door woonerven, burengerucht, illegaal kopiëren van films en muziek, belastingontduiking, aanpak hufterig gedrag, scheefwonen, illegaal onderverhuren, hennepteelt en verkoop softdrugs, veiligheid bij vervoer van gevaarlijke stoffen, kwaliteitsbewaking onderwijs, arbeidsomstandigheden, handhaven begrotingsregels, code Tabaksblat, taalgebruik in debatten door politici. U merkt dat even brainstormen een scala aan handhavingbesparingen oplevert. Een Europese commissaris zal binnenkort vast gaan beweren dat (NIET) handhaven al snel enige miljarden op Europees niveau kan besparen. Let op mijn woorden.
Misschien zal de aanleiding tot dit stukje, het schimpwoord galbak, nog uitgroeien tot het woord van het jaar. Het wordt door velen nu al ‘cool’ of ‘gaaf’ genoemd. Midas Dekkers gebruikte het woord treffend in zijn de boek: De larf: een boek over de metamorfose van kind naar volwassene. Hij schreef er het volgende over.
Menige ouder merkt dat het kind – alle opvoeding ten spijt – een etter blijft. ‘Je doet je best, je leest erover, je offert je halve leven aan hem op en toch blijft de galbak een galbak’, schrijft Dekkers in De larf. ‘Wat is er misgegaan? Misschien ben je zelf een galbak. Of anders je oma wel, je broer of een verre achternicht. Galbakkerij is erfelijker dan je denkt.’
Afbeelding: Freecard, create.Boomerang.nl