Gemeenten waren tot nu toe gedwongen om asielzoekers met een verblijfsvergunning voorrang te verlenen bij het toewijzen van een sociale huurwoning. De Eerste Kamer is afgelopen week akkoord gegaan met een wetswijziging om bij de toewijzing van huurwoningen de automatische voorrang van statushouders te schrappen.
De Stadspartij bekritiseerde deze voorrangsmaatregel al langer en is dan ook ingenomen met de nieuwe regeling. Daarmee wordt het voor anderen eerlijker voor degenen die op de wachtlijst staan voor een sociale huurwoning. Overblijft wel dat iedere gemeente verplicht is om ieder jaar een door het Rijk te bepalen aantal statushouders onder te brengen.
Fractievoorzitter Bert Meulenberg van de Stadspartij heeft schriftelijke vragen gesteld aan het college en wil zo te weten komen of het college op de hoogte is van de nieuwe regeling. Gemeenten hebben daardoor de maximale ruimte terug voor lokaal maatwerk. De Stadspartij vindt ook dat de gemeente vooruitlopend op de ingangsdatum van de wetswijziging hierop moet anticiperen. De nieuwe regeling gaat 1 april 2017 in.
Het gaat de Stadspartij er daarbij niet om huisvesting van statushouders te bemoeilijken. Meulenberg merkt daarbij op dat de regering wel eens beter zou kunnen kijken naar regio’s waar huisvesting van statushouders door een groter aanbod en minder druk op sociabel woningen eenvoudiger is. Dit in plaats van het nu vrij willekeurig aanwijzen van te huisvesten statushouders per gemeente. Daarnaast wordt de problematiek van te weinig beschikbare woningen, vooral in de Randstad, door de regering op dit moment veronachtzaamd.
‘Er moet in Purmerend en daarbuiten) binnen de beschikbare mogelijkheden wel evenwicht zijn bij het toewijzen van een sociale huurwoning. Starters en andere woningzoekenden moeten een eerlijke kans hebben en niet in de wachtrij worden voorbijgelopen door nieuwkomers’ , zo betoogt Bert Meulenberg. ‘In dat kader blijft de regering hopeloos achter met het voeren van een eerlijk regie die landelijk de mogelijkheden analoog aan de mogelijkheden kent en benut.’
Zolang de situatie niet anders is zal er op een creatieve manier naar (tijdelijke) huisvesting voor statushouders in Purmerend dienen te worden gezocht. Huisvesting waarbij deze groep woningzoekenden in ieder geval een dak boven het hoofd heeft in afwachting van het beschikbaar komen van een geschikte woning. In dat kader verwijst Bert Meulenberg naar het tot voor kort tijdelijke huisvesten van vergunninghouders in een vleugel van het Jaap van Praaghuis. Ook andere opvangmogelijkehden zouden in Purmerend daarvoor kunnen worden gezocht en gevonden.
