Het kon niet uitblijven. Het al vaker door mij gestelde gebrek aan leiderschap binnen de huidige college van Burgemeester en wethouders van Purmerend, kwam afgelopen raadsvergadering (26 juni 2008) weer keihard aan het licht.
Wethouder Daan heeft de raad niet c.q. te laat geïnformeerd over een tekort van 5,5 miljoen euro in de plannen voor een onderwijs- en zorgcomplex in het Karekietpark.
Dat deze wethouder in de fout zou en zal gaan was een kwestie van tijd. Hier wreekt zich het feit van iemand die plotseling "geroepen" werd om wethouder te worden. Het blijkt weer (Hans Butterman van Leefbaar Purmerend is dit ook overkomen) dat wethouder worden eer men ooit raadslid is geweest, een groot afbreukrisico behelst. Een raadslidmaatschap is daarnaast hoe dan ook al geen enkele garantie tot een goede invulling van een wethouderschap. Ook van dit laatste hebben we genoeg voorbeelden van gekend in Purmerend.
Echter iemand die nooit raadslid is geweest onderschat vaak de macht (hoogste gemeentelijk orgaan) van de raad en nog belangrijker de noodzakelijkheden (tijdig, volledig en juist geïnformeerd willen zijn) van de raad.
Vaak denken en vinden wethouders dat zij het voor het zeggen hebben en handelen ook zo. Doordat de wethouders het dagelijkse bestuur vormen, vervormen ze tot allesweters en alleskunners. Zij menen al snel zelf te mogen bepalen wanneer een raad al dan niet geïnformeerd wordt.
Wethouder Daan voldoet naadloos aan dit prototype bestuurder. De combinatie van onervarenheid met de politieke mores en het gebrek aan leiding (Burgemeester waar was u?) binnen het college van Burgemeester en wethouders is Berent Daan bijna fataal geworden.
Ik vrees dat het een uitstel van executie zal blijken. Op het moment dat de eigen fractie melding maakt van een ‘deuk in het vertrouwen’ jegens een eigen wethouder, dan weet een ieder die langer meedraait in de politiek dat het gedaan is met Wethouder Daan.
Het is te hopen voor Berent Daan dat hij advies inwint bij vertrouwenspersonen en dat hij mogelijkerwijs zelf het licht ziet en de eer aan zichzelf houdt. Het komende zomerreces is een uitstekende periode voor zelfreflectie.
De komende tijd zullen heel wat pijndossiers (o.a. herinrichting Koemarkt, gescheiden afvalinzameling, de overige lijken in de kast inzake onderwijshuisvesting, onzalige plan om de Purmaryn te verplaatsen, autovrij maken van de Koemarkt, etc) door dit college afgehandeld dienen te worden. Een "brekebeen" kan het college juist op dit moment niet gebruiken. Dus het is ook in het belang van dit college om afscheid van wethouder Daan te nemen.
Ik verwacht echter niet dat dit gebeurt. De collegeleden zullen juist dichter tegen elkaar aankruipen (misschien vinden sommigen dit juist plezierig). Ook in dergelijke organen zal wel een soort stille pikorde aanwezig zijn. Juist nu dient leiderschap getoond te worden en afscheid te worden genomen van een zwakke broeder. Maar juist leiderschap is een kwaliteit die dit college ontbeert.
De oppositie heeft bloed geroken, coalitiepartij PvdA heeft een deuk uitgedeeld. Wethouder Daan is aangeschoten wild en er is in geen velden of wegen een vakkundige probleemoplosser te ontwaren die met politiek leiderschap hierin doorslaggevend zal optreden.
Ik geef een kalkoen meer kans om de kerst te halen dan wethouder Daan.