Gemeenten toetsen wel of bijstandsgerechtigden het gewenste taalniveau hebben, maar doen vrijwel niets met de uitkomst van de toets.
Dat blijkt uit een enquête van de NOS onder 170 gemeenten.
Voegt weinig toe
Mensen die een bijstandsuitkering krijgen, moeten getoetst worden op hun kennis van de Nederlandse taal. Is die niet op niveau, dan moet de bijstandsgerechtigde terug de schoolbanken in. Wie dat niet doet kan gekort worden op de uitkering, of deze zelfs helemaal verliezen. Maar veel gemeenten, die de testen moeten uitvoeren en de regels handhaven, vinden de nieuwe regels weinig toevoegen, omdat ze al werken aan betere beheersing van de Nederlandse taal, blijkt. Eén op de drie ziet het nut er helemaal niet van in.
Niet uitvoeren
Er zitten grote verschillen in de vorderingen van gemeenten bij het controleren van het taalniveau. Een aantal gemeenten heeft iedereen al getest, anderen hebben alleen de nieuwe instromers beoordeeld. Uit de enquete blijkt ook dat gemeenten de wet moeilijk uitvoerbaar vinden en zien als een extra belasting op een al complexe taak om mensen aan het werk te krijgen. Twee gemeenten zeggen openlijk de wet niet te gaan uitvoeren. Hun eigen aanpak is meer succesvol, vinden ze.
Taaltoets is voor alle bijstandsgerechtigden verplicht (redactie Stadspartij)
Getoetst wordt (volgens de wet) op: spreekvaardigheid (kan eenvoudige gesprekken voeren), luistervaardigheid, gespreksvaardigheid, schrijfvaardigheid (kent woordsoorten en beheerst werkwoordspelling en regels voor spelling) en leesvaardigheid (kan eenvoudige teksten lezen). Tegenwoordig wordt dit gebrek aangeduid met laaggeletterdheid. Laaggeletterdheid is in Nederland een groot probleem. 1 op de 9 mensen in Nederland tussen de 16 en 65 jaar is laaggeletterd. In totaal zijn dat 1,3 miljoen Nederlanders die grote moeite hebben met lezen en schrijven. Tweederde is van Nederlandse afkomst en eenderde is van buitenlandse afkomst. 57% van hen is vrouw en 43% is man. Ongeveer 43% van de laaggeletterden is werkeloos of inactief op de arbeidsmarkt. Indien een bijstandsgerechtigde wordt betrapt dan wacht hem of haar verplichte bijscholing of een fikse korting op de uitkering. Strikte toepassing van de wet zou dus zonder aanziens des persoons veel slachtoffers opleveren.